Theo Sieben - Delphinidin - Highwind Howl Records 001 / Sonic Rendezvous
Alle tracks op Delphinidin (genoemd naar het stofje dat sommige bloemen blauw kleurt en rode wijn donker maakt) werden nagenoeg in een keer of hooguit een paar takes opgenomen en er werd nauwelijks iets aan opgepoetst. Het geeft de nieuwe plaat van Theo Sieben een naturelle charme die je vooral tegenkomt op heel oude folkbluesplaten, die van rond de jaren ’20 of ’30 van de vorige eeuw. Zijn fijne zachthese stem vertolkt echter vooral belevenissen uit zijn eigen leven.
Waar zijn vorige twee albums meer folky van toon waren heeft Sieben op Delphinidin gekozen voor een bluesy geluid. Dat doet hij dan wel weer op zijn eigen manier, met de toevoeging van enkele blazers op een paar liedjes, die overigens toch altijd sober van toon blijven. Zo horen we een paar keer hoorn en bugel (Allard Robert), trompet (Sybren van Doesum, op Bumpy Road Blues). Op (My Personal) Immigration Blues speelt Henrik Holm euphonium. Dit nummer zou, afgaand op de titel, over de actualiteit kunnen gaan, maar is vooral een weerslag van Siebens eigen verhuizing van de Brabantse Peel naar de grote stad en het gevoel dat hij heeft om nergens meer echt thuis te horen. En dan is er ook nog de trombone van Joost Belinfante (CCC Inc.) op het meest uitbundige nummer van de plaat, Jesus Is A Mighty Good Leader, dat inderdaad een gospel is. Echtgenote Judith Kolen, die de vorige albums nog een folky kleur gaf op onder meer viool, banjo of gourd en nu slechts een paar bijdragen levert, leent hier haar hoge stem op de achtergrond.
Een paar stukken speelt Sieben alleen, op een National Style-O, dat is een roemruchte steel gitaar waar je letterlijk iemand de hersens mee zou kunnen inslaan (en die volgens de legende zelfs een klein kaliber kogel kan tegenhouden). Zijn spel op dit instrument sprankelt, het zet gelijk de toon in Intro, het instrumentaaltje waarmee de plaat opent, maar geeft ook een heel fijn karakter aan Make A Joyful Noise en Sewing Machine Blues II.
Hoewel Theo Sieben inmiddels al als sideman speelde met Ellen Ten Damme, Bertolf, Henny Vrienten en Paulusma, is hij als singer-songwriter nog een grote onbekende in Nederland. Jammer, want zijn liedjes zijn, zowel qua inhoud als muzikaal, van hoog niveau, zo bewijst hij nog maar eens op Delphinidin, een aanrader voor iedereen die van mooie kleine (folk-)bluesliedjes houdt.
Mirjam Adriaans