Pete Morton - The Frappin' and Ramblin' Pete Morton
FECD261 Fellside records / www.fellside.com - www.petemorton.com
Zit je knus thuis met elkaar te keuvelen over liefde, verliefdheden en andere aardse bevliegingen die de mens zoal bezig houdt, komt opeens een liedje van Pete Morton voorbij: The love of you will never leave me. Zo'n prachtig liefdeslied waarvan iedereen even stil wordt en waarop alleen Pete Morton het patent lijkt te hebben.
Zanger/gitarist Pete Morton deed deze maand Nederland aan met een reünietour van het legendarische folktrio Urban Folk. Natuurlijk is Chris Parkinson (accordeon, trekharmonica) van de partij, maar bijzonder is wel de aanwezigheid van niemand minder dan Roger Wilson (viool, gitaar en zang). Ik moet toch echt teruggaan naar de beginjaren '90 van de vorige eeuw dat ik deze twee muzikanten in Nederland zag samenspelen. Dat was in het Zwolse Papenstraattheater toen de oerversie van het trio (dus nog met trekharmonicaspeler Simon Edwards) daar een onuitwisbaar optreden gaf.
Nu is dit befaamde trio terug in Nederland en tijdens deze tour wordt ook het nieuwe album van Pete gepresenteerd: The Frappin'and Ramblin' Pete Morton. Het is alweer het veertiende album dat deze Britse singer-songwriter sinds 1987 uitbracht, de twee albums van Urban Folk meegerekend.
Na oppervlakkige beluistering van het album zou je kunnen constateren dat er weinig nieuws onder de zon is in vergelijking met Pete's voorlaatste album Economy. Maar, gelukkig voor ons, schijn bedriegt. Want wederom is Morton er in geslaagd om een stel fantastische liederen te schrijven. Het lijkt wel of hij ze gewoonweg uit de mouw schudt. Zijn uit duizenden herkenbare stem dwingt onherroepelijk tot luisteren. Zijn, soms ellenlange, teksten dwingen je het tekstboekje goed te volgen. Zijn liedjes zijn enerzijds liefdevol en teder, maar anderzijds vol bijtende spot. Geen onderwerp blijft onbesproken. Zo wordt in The journeyman op originele wijze de privatisering van de publieke diensten van de overheid aan de kaak gesteld. Het lied wordt de laatste week veelvuldig geassocieerd met de onlangs overleden Britse socialistische politicus Tony Benn. De al eerder genoemde ballade The love of you is zo'n teder liefdesliedje, waarmee Pete ieders hart kan laten smelten.Het lied past wat mij betreft in het rijtje klassiekers als Another train, Two brothers en Six billion eccentrics. Pete Morton verloochent ook op dit nieuwe album zijn roots echter niet en blijft traditionele liederen opnemen. Het fijne is wel dat hij die folksongs vaak inbedt in een eigen lied. Het mooiste voorbeeld hiervan is The Manchester Rambler Frap. Niet helemaal terecht dit voorbeeld, want geschreven door Ewan MacColl, maar diens liederen kunnen heden ten dage eigenlijk ook wel als traditioneel worden beschouwd. In het voorgenoemde lied verwerkt Pete Morton op slimme wijze het oorspronkelijke refrein in zijn eigen lied over de legendarische schrijver van het lied, Ewan MacColl.
The Frappin'and Ramblin' Pete Morton is weer een treffend voorbeeld van het vakmanschap van deze veelzijdige Engelsman. Met dit nieuwe album bewijst Pete Morton onomstotelijk dat hij nog steeds tot de top van de huidige Britse folkscène behoort. Hij is in ieder geval een van mijn favorieten.
In het weekend van 28, 29 en 30 maart doet Pete Morton misschien wel voor de laatste keer Nederland aan met Urban Folk. Ik zou zeggen, mis deze kans niet!!
Assie Aukes