-door Mirjam Adriaans, foto Ronald Rietman-
Eigenlijk had ze een plaat willen maken met een nog grotere band dan bij de voorganger, maar het werd juist het tegendeel. Gisteravond presenteerde Marike Jager haar nieuwe album The Silent Song in een vol Doopsgezind kerkje in Utrecht, een locatie die zich uitstekend leende voor de kleine stille liedjes.
Als ze opkomt en haar gitaar pakt straalt Marike Jager van oor tot oor. Ze wist niet goed hoe het verder moest, maar het hutje van leem in haar achtertuin (ze woont in een voormalig klooster) bood uitkomst. Afgelopen najaar bracht ze er nachten door met haar gitaar en vond er de inspiratie waar ze naar op zoek was. Ze stelde zich in die kleine ruimte met natuurlijke galm de vraag hoe je een stil liedje kan maken en dat leidde tot het titelnummer, The Silent Song. Maar er kwamen meer kleinoodjes opborrelen: rond de verbroken relatie van een speciale vriendin, zij en haar omgeving waren er blij mee, hij niet zo, schreef ze Pick Up The Phone. En de ontdekking dat, ze denkt zo rond middernacht, de hond van haar buren begon te janken en dat daar andere honden op reageerden werd omgevormd tot The Wolves Are Howling, dat meer een wiegelied is dan je op grond van de titel zou denken. Soms zijn er letterlijk stiltes tussen de gitaarklanken, het maakt van Two een wat donkerder nummer. En dan is er nog een bijzonder verhaal, alleen al omdat ze er nog een beetje meer van gaat stralen dan ze al deed. Eigenlijk houdt ze niet zo van een co-write vertelt ze, liedjes samen schrijven met iemand anders doet ze niet. Maar als ze bericht krijgt dat een van haar grote helden in het land is en beschikbaar voor een co-write, bedenkt ze zich. Tegen Ron Sexsmith zegt ze geen nee, ze hebben uiteindelijk een uur of zo, ze heeft een liedje dat niet af is, waar ze nog mee worstelt, hij maakt het voor haar af. Als ze door de draaideur van de studio in Amsterdam lopen begint hij te neuriën, "en als Ron Sexsmith begint te neuriën dan wil je wel 533 keer door die draaideur, waanzinnig!", glundert Marike, die hem na afloop van de ontmoeting gelijk maar even wijst hoe hij gemakkelijk met de trein op Schiphol komt. Bovendien blijkt hij later ook nog eens bereid om er een duet van te maken en hij neemt zijn partij op in een studio in Toronto. Deze avond neemt haar begeleider Henk Jan Heuvelink de vocalen van Don't You voor zijn rekening.
Overigens is Heuvelink vooral de man van de toetsen (en een enkele keer gitaar), voor de tour is een scheepspiano aangeschaft met een eigen geluid dat in deze omgeving mooi tot zijn recht komt, maar ook op het kerkorgel blijkt hij deze avond goed zijn weg te kunnen vinden. De arrangementen zijn afgestemd op de inhoud van de liedjes, zodat als het woord carroussel valt in The Wolves Are Howling je je gelijk op een kermis waant, of als in het eerste couplet van Wings het zinnetje Take a ride when the wind blows voorbijkomt hij daar gelijk een mooi heldere Doors-achtige vlaag doorheen laat waaien. Dit laatste nummer is ontstaan in een kerk in Nijmegen en de stilte van het nieuwe repertoire deed Marike Jager besluiten om in kerkjes te gaan optreden. De prachtig donkerbruine inrichting van het Doopsgezinde kerkje in Utrecht, aangekleed met sfeervol kaarslicht, mag de première beleven, van het album en van de tour. De omgeving inspireert ook de bezoekers, tijdens de presentatie zijn ze muisstil, maar als Marike in de toegift Come Together van John Lennon speelt zingen ze het bekende refrein van harte mee. En waar klinkt een daverend applaus nou beter dan in een kerk?
Marike Jager - The Silent Song - Morning Coffee Records MCR023
Op plaat klinken de liedjes net zo fraai kaal als in het kerkje, ze zijn dan ook opgenomen in het hutje, enkel stem, gitaar en piano. Wind, onweer en regen zijn toegevoegd aan Wings, waardoor je eenzelfde cocon-gevoel krijgt als wat Marike Jager moet hebben gehad daar, buiten een natte storm, binnen zit je droog, veilig. De productie is naturel, geen franje voor The Silent Song en dat zou ook niet passen bij deze stille liedjes. Toch is er hier en daar wel wat frivoliteit, maar dat zit hem in stembuigingen van Jager of juist frisse piano-accenten van Heuvelink. Als deze plaat iets duidelijk maakt dan is het wel dat Jager haar eigen pad volgt, en soms is dat niet eens een weg die ze zelf zo uitstippelt. Het getuigt van durf dat ze de stilte opzoekt, in kleine, maar sterke liedjes die de volle aandacht verdienen van de luisteraar.
The Silent Song is verkrijgbaar op vinyl (met bijgevoegde cd), als cd of digitaal (Bandcamp, iTunes), zie ook: http://marikejager.com.