Dit jaar kwamen er maar liefst twee cd's uit onder supervisie van de Belgische violist/arrangeur Wouter Vandenabeele. We kennen hem van diverse projecten, waaronder Ambrozijn, Transpiradansa!, Chansons Sans Paroles, Naragonia Quartet... Met zijn wereldmuziekorkest Olla Vogala presenteerde hij in juli al de nieuwe cd Live In De Sint-Baafsabdij en slechts enkele maanden later is er nog een schijfje verschenen, Tatoeage, met een kersverse formatie: The Ghent Folk Violin Project (GFVP).
Olla Vogala - Live In De Sint-Baafsabdij - Homerecords.be
In juli zorgde Olla Vogala als opener van het festival Brosella al gelijk voor een hoogtepunt met de presentatie van hun nieuwe cd Live In De Sint-Baafsabdij. De cd roept sindsdien telkens weer de mooie herinneringen op aan dit optreden. Maar ook voor wie er niet bij was valt er heel wat fraais te horen. Maar liefst 12 muzikanten en drie zangers werkten mee aan dit album, dat net als zijn voorgangers tot de verbeelding weet te spreken en toch weer een eigen geluid heeft.
Een nieuw album van Olla Vogala is telkens een beleving waar je als muziekliefhebber graag naar uitziet. Het laatste album, Marcel, stamt alweer van vijf jaar geleden, dus we hebben er even op moeten wachten, maar het resultaat is oorstrelend. Als vanzelfsprekend is er de vertrouwde gelaagdheid die we van eerdere albums kennen en tegelijk klinkt het album fris alsof de groep zichzelf opnieuw ontdekt. Olla Vogala heeft een vaste kern, maar wisselt verder nogal eens van samenstelling en maakt graag gebruik van gasten. Vorig jaar heeft de oude bezetting van rond 1997 live opnamen gemaakt in de Gentse Sint-Baafsabdij. Met stemmen als die van Ludo Vandeau, Soetkin Baptist en Elly Aerden is de kwaliteit van de zang gegarandeerd en instrumentaal bewijst Olla Vogala op dit album nog maar eens een topformatie te zijn. Met De Meeuw was bij de presentatie al een van mijn favorieten en dat blijft ook op cd een fraai en vol overtuiging door Ludo Vandeau gezongen stuk, met een subtiele intro op ud (door gast Elias Bachoura) en mooie piano-accenten (Florejan Verschueren). De fijn uitgesponnen ud en vervolgens het orkest dat invalt op het bijna 7 minuten durende Macedonia roept herinneringen op aan het oudere werk van Olla Vogala, terwijl trombone (Frederik Heirman) en saxen (Marc De Maeseneer) juist zorgen voor meer jazzy klanken in o.a. Saudade (de tekst is een gedicht van Slauerhoff) en Château De Kefraya. Soetkin Baptist gebruikt haar stem als instrument in Song Of The Wineyards (is dat de ud die zo sprankelend als bouzouki door het leven lijkt te gaan?). Valse Vigilante Pour Les Annulaires Qui Disent Non is een heerlijk uitbundig stuk met een ingetogen uitloop en een paar excentrieke effectjes tussendoor die het stuk extra spannend maken. Vandenabeele nam dit ook op met het Ghent Folk Violin Project, waar het juist heel romantisch melodieus klinkt, al heeft het daar ook een paar boeiende accenten meegekregen. Voor De Verre Prinses is nog een fijne Slauerhoff-vertolking door Elly Aerden, met een kleingehouden begeleiding door onder meer viool, percussie en piano, die langzamerhand overgaat in een meer orkestraal geluid. Tu Peux Voler kan als klassieker beschouwd worden, het lied van Vandeau staat al jaren op het repertoire, maar werd tot mijn verbazing nog niet eerder op een studio-album van Olla Vogala opgenomen. Het blijkt niet alleen bij optredens, maar ook op deze schijf toch weer een van de prijsnummers.
Het is lastig om een orkest met zoveel leden in stand te houden, toch krijgt Wouter Vandenabeele het nu al een jaar of vijftien voor elkaar om Olla Vogala telkens weer te laten opleven in een frisse nieuwe plaat. Live In De Sint-Baafsabdij straalt kracht, liefde en passie uit voor muziek van alle windstreken.
GFVP - Tatoeage - Homerecords.be
The Ghent Folk Violin Project oftewel GFVP ontstond begin 2012 op initiatief van Wouter Vandenabeele in het Muzikantenhuis in Gent. De groep vermengt traditionele melodieën met nieuwe composities, waarbij de viool telkens de hoofdrol speelt. Hoewel Vandenabeele zeker zijn muzikale stempel drukt op het geluid van Tatoeage (met bijvoorbeeld een soort Balkan-intermezzo in het Moordlied of sprookjesachtige Arabische accenten in Er Is Maar Een Weg Naar Hundelgem) schemeren ook de achtergronden van de drie jonge violistes door: klassiek (Lotte Remmen), folk en barok (Naomi Vercauteren) en een vleugje jazz (Anouk Sanczuk, die ook het zwierig nostalgische In Den Verleden Tijd componeerde). Het geheel wordt ondersteund door gitaarspel van Jeroen Knapen (met een mooi subtiel ritmisch geluid onder Moi Je Connais, dat ook gemakkelijk in het repertoire van Olla Vogala zou passen) en worden de liedjes met een fijne heldere stem vertolkt door Hanneke Oosterlijnck.
En die liedjes luisteren heerlijk weg, al moet ik nog steeds wennen aan de frivole kleur van Coureur, waarvan de tekst afkomstig is van Julien Vuyst evenals die van het Moordlied, dat mij als liefhebber van moordballades juist bijzonder weet te charmeren (de heerlijk percussieve intro van dit nummer laat je je de messteken waarmee de vrouw haar man vermoordt gemakkelijk inbeelden). Maar ook De Schipper (het bekende verhaal van het meisje wier lief op zee gebleven is, Oosterlijnck herschreef de traditionele tekst in begrijpbaar Nederlands) mag er zijn, zeker met het mooie a capella stukje, en titelnummer Tatoeage (de tekst komt van Paul Rans, ook met een thema uit de scheepvaart) is zelfs een heerlijk vol overtuiging gezongen pareltje.
Maar GFVP maakt niet alleen muziek voor de luisteraars, de volgende titels geven al aan dat er ook dansbaar repertoire tussen zit: Wals Voor Lotte en Alfons Deloor (een fijne rustige opener), Contredansen, Valse Vigilante Pour Les Annulaires Qui Disent Non (met gevoelig ijle (zang-)tonen en in een iets andere uitvoering ook te vinden op de jongste van Olla Vogala), Mazurka van Zemst, Polonaises en een prachtig subtiel uitgevoerde Steltendans uit Zoerle-Parwijs. Voor een bal zal de uitvoering soms misschien wat aangepast moeten worden, maar ook de dansliefhebber zal ongetwijfeld kunnen genieten van deze melodieën.
Met Tatoeage bewijst GFVP nog maar eens dat de viool een heerlijk veelzijdig instrument is. Van ritmisch gepluk, via zwierig romantische melodieën en donkere trillers tot een ijselijk hoge noot, het zit er allemaal in. Wouter Vandenabeele en zijn muzikanten geven de viool een prachtige eigen stem. De muzikale hand van Vandenabeele is duidelijk herkenbaar in de composities van Ghent Folk Violin Project, evenals de passie die hij dit keer weet over te brengen op drie jonge violistes, een zangeres en een gitarist.
Mirjam Adriaans
Op 14 december 2013 speelt een deel van GFVP onder de naam Wouter Vandenabeele Trio (Wouter Vandenabeele, Hanneke Oosterlijnck en Jeroen Knapen) ten bal in Nijmegen. Zie: http://folkbalnijmegen.nl.
Op zondag 22 december speelt Olla Vogala in Muziekclub 't Ey (in de Klavers Sint-Andriesstraat 4) in Belsele (B), niet altever onder de grens met Nederland. Zie: http://www.tey.be.