Rod Picott - Hang Your Hopes On A Crooked Nail - Welding Rod Records
Voor het eerst in zijn muzikale carrière heeft singer-songwriter Rod Picott gebruik gemaakt van Kickstarter om een nieuwe plaat te financieren. Het leverde ruim voldoende op om producer R.S. Field (Billy Joe Shaver, Hayes Carll, Justin Townes Earle) uit Nashville in te huren. Hoewel zijn oude maten Slaid Cleaves en Amanda Shires nog wel een paar nummers hebben meegeschreven heeft hij voor de begeleiding een heel andere bezetting gekozen dan op zijn eerdere platen: Dave Coleman (electrische en slide gitaar), Mark Pisapia (drums, zang), James Haggerty (contrabas en elektrische bas), Lex Price (tenor gitaar, mandoline), David Henry (strijkwerk) and Jennie Okon (zang). Omdat de liedjes vooral persoonlijk van aard zijn dacht hij erover om het album Rod Picotts Circus of Misery and Heartbreak te noemen, maar dat vond hij toch te uitbundig, dus werd het Hang Your Hopes On A Crooked Nail.
Waar voorganger Welding Burns (2011) handelt over de veerkracht van gewone mensen is Hang Your Hopes On A Crooked Nail (de regel komt uit het nummer Dreams, dat hij samen met Shires en Cleaves schreef) persoonlijker van toon. Het helpt natuurlijk wel als je zelf tegen de 50 loopt, beseft dat je ouders bejaard worden en het onvermijdelijke afscheid nadert en bovendien je relatie stukloopt. Met dat laatste begint de plaat, You're Not Missing Anything verhaalt over hoe hij toch weer een kopje koffie teveel heeft gemaakt en midden in de nacht nog steeds onbewust naar zijn geliefde reikt, maar wat gebeurd is is gebeurd en we moeten verder. Dan komt opnieuw die veerkracht bovendrijven die mensen eigen is. Over zijn ouders, zijn vader in het bijzonder, schreef hij Milkweed: "Whos gonna pull the milkweed now hes gone / Whos gonna cut the dead trees down / Whos gonna sing that gospel song / And get the words all wrong." Eenvoudige vragen die voor velen herkenbaar zullen zijn vormen een eenvoudig maar gevoelvol eerbetoon aan een dierbaar persoon die gemist wordt.
Hoewel Hang Your Hopes On A Crooked Nail naast een andere bezetting en producer minder viool en meer mandoline bevat en wat persoonlijker van inhoud is dan zijn voorganger is hij toch herkenbaar voor wie Rod Picott al eerder hoorde. Centraal staat nog steeds zijn gruizige stem, de liedjes zijn toegankelijk en liggen lekker in het gehoor zoals we van hem gewend zijn.
Mirjam Adriaans
De website van Rod Picott: http://rodpicott.com/