sam baker - say grace
Sam Baker – Say Grace - eigen beheer / Lucky Dice

Het “weglaten” heeft Sam Baker welhaast tot kunst verheven. Of het nu muziek is, fotografie of schilderkunst hij beperkt zijn stijl tot de kern. Aanvankelijk ontstond zijn specifieke eenvoud nadat hij moest leren omgaan met een aantal lichamelijke beperkingen. Als slachtoffer van een bomexplosie te Peru, werd in een zucht zijn bestaan veranderd, en zijn kijk op het leven. Het noodgedwongen stilstaan bij zijn eigen leed, door een volstrekt nutteloze actie, verschafte hem inzicht. De filosofische vuistregel “Everyone is at the mercy of another one’s dream” uit de mond van Sam Baker valt niet moeilijk te begrijpen. Een waanzinnig leerproces werd zijn lot, echter de mogelijkheid tot navertellen werd hem gegund. Na een langdurige revalidatie legde hij zijn ervaringen vast, en ontstond na verloop van tijd zijn relaas in de vorm van het drieluik Mercy (2004), Pretty World (2007) en Cotton (2009). Een dusdanige unieke serie waardoor je je gaat afvragen: En wat nu?

“It is the same as the other records, but different. Just like life. The same but different. Everyday is a miracle” Het leven overkomt je. Je dient dankbaar zijn, en niet met bitterheid terugkijken is Sam’s levensles. Say Grace. Tijdens de voorbereiding van dit album vond de aanslag te Boston plaats, waardoor Sam acuut opveerde. Het leed greep hem duidelijk aan. Een incident zoals Sam heeft meegemaakt is eentje dat onnoemlijk diep graaft. Onderhuids blijft de beschadiging sluimeren. Aanvaarden is gemakkelijk gezegd, doch uiteindelijk, wil je doorgaan met leven, een  onvermijdelijkheid. Sam’s unieke stijl is op dit nieuw album dan ook amper gewijzigd. Iets meer kleur is aangebracht dankzij de instrumentatie, maar ook de zang van Raina Rose en Carrie Elkin verbreken de gebruikelijke soberheid. De liedjes stappen verder bij Sam weg. Ze zijn weliswaar nog steeds zijn observaties, maar hij is niet zelf de hoofdpersoon. Het zijn doorgaans vertelsels met een opmerkelijke invalshoek. Een liedje als Isn’t Love Great verbindt donkere met lichte componenten en past uitstekend binnen het gekozen thema. Het gaat over liefde, maar ook over acceptatie. Sam verbindt componenten met elkaar, en laat ze in harmonie samengaan. Niet uit vrije wil, maar indien noodzakelijk veroordeeld tot elkaar. Soms zijn gebeurtenissen met elkaar verweven, en liggen de onderlinge verbanden niet altijd voor het oprapen. Echter wanneer je de tijd neemt, daadwerkelijk stilstaat, dan ontrafelt zich de schoonheid. Zo dien je Say Grace ook te beschouwen, want ergens tussen de imperfectie schuilt de schoonheid. Het leven gaat verder, en ook dat van Sam Baker.

Het album is vanaf begin augustus beschikbaar. Joel Guzman vertolkt een gastbijdrage op zijn accordeon, maar ook Radoslov Lorcovic. Er is pianospel van Lloyd Maines, Steve Conn en Chip Dolan. Rick Richards verzorgt de drums. Gitaarspel is van Anthony Da Costa, maar ook van Gurf Morlix. Sam Baker heeft weliswaar zelf de productie in handen, maar er is bovendien de overkoepelende aanwezigheid van Tim Lorsch. Say Grace is wellicht anders dan zijn voorgangers, maar niet minder.

Rein van den Berg

Homepage: http://sambakermusic.com/

In september is Sam Baker in Nederland, tourdata 2013:

maandag 16 september
Meneer Frits
Eindhoven

dinsdag 17 september
Amstelkerk
Amsterdam

vrijdag 20 september
Lantaren Venster
Rotterdam

zaterdag 21 september
In The Woods
Lage Vuursche

zondag 22 september
Cultureel Cafe De Amer
Amen