Sido Martens – Drang - Munich records MRCD 330
Nauwelijks een jaar geleden werd de LP/CD Zilverziel gepresenteerd, maar afgelopen woensdag was het deftige Stania State in Oentsjerk alweer het decor voor een CD-presentatie van de Leeuwarder zanger-liedjessmid Sido Martens. Drang heet het nieuwe album. Een welgekozen titel, want de drang om liedjes te schrijven manifesteert zich de laatste jaren sterker dan ooit. Sido Martens zegt er zelf het volgende over:
‘Drang, omdat ik het niet laten kan. Omdat het er is, zich manifesteert en een uitweg zoekt. Drang is een nurkse nar, een lichtzinnige zwartkijker die mijn dromen bespookt en mijn dagen bevlindert. Drang is energie, levenskracht, passie. Drang is belastend, verstikt en maakt onzeker. Drang is meeslepend en bedreigend. Drang is kokerdenken en kamerbreed bevrijdend.’
De liefhebbers van zijn muziek zijn de laatste jaren verwend. Elk jaar verscheen er wel een album en Martens wist de uitgaven, veelal in eigen beheer en in beperkte oplage, vaak in bijzondere verpakkingen te steken. Soms met een boek, een houtsnede, gedichtenbundel en vorig jaar dus met een heuse elpee (of was het juist andersom, een elpee met een CD-tje…). Dit jaar niets van dit alles, alleen een ‘kale’ CD. Het grootste voordeel van dit alles is voor Martens zelf. De CD wordt eindelijk weer eens uitgegeven en gedistribueerd door een heuse platenmaatschappij.
Laten we hopen dat daardoor nieuwe luisteraars bereikt kunnen worden, want Sido Martens heeft opnieuw een juweeltje afgeleverd. Tekstueel valt er weer veel te genieten, al laten niet alle liederen zich gemakkelijk prijsgeven. Sido’s fascinatie voor de zee vindt ook op dit schijfje weer zijn uitweg, zoals in Odyssee (O die zee) en Javazee. Laatstgenoemd lied beschrijft de overlevenden, waarschijnlijk van de slag in de Javazee, waarin de vloot van schout bij nacht Karel Doorman in februari 1942 jammerlijk ten onder ging tegen de numerieke overmacht van de Japanners. Luguber kunnen Martens teksten ook zijn, zoals in het korte, maar aangrijpende Bermbloem.
Ooit scoorde Sido Martens met de groep Fungus een (bescheiden) hit met Kaap’ren varen. Voor Drang nam hij een nieuwe versie op in een vernieuwd arrangement. Het lied over de ‘stoute’ walvisvaarders van weleer, ontpopt zich nu als een onderhuidse aanklacht tegen de nog altijd niet volledig verboden walvisvaart. Niemand anders dan Sido kan dit zo plastisch omschrijven:
‘sierlijk zwom hij voor de schuit
koning van de oceaan
log ligt het bakbeest op het dek
de stank van blubber, rot en traan’
Bekende musici als Jan Wolfkamp, Jan van Olffen en Hubert Heeringa, die Martens in de loop der jaren veelvuldig begeleidden, zijn dit maal niet van de partij. Een gemis is dat niet, want ook met de huidige begeleiders valt er instrumentaal veel te genieten, al staat de instrumentatie nadrukkelijk in dienst van het lied. Zoals altijd bespeelt Sido zelf alle gitaren, ukelele, banjo en mandoline.
Met Drang heeft Sido Martens wederom een kwaliteitsproduct afgeleverd. Het album laat niet altijd even gemakkelijk beluisteren, maar eenmaal ingedaald wordt de houdbaarheidsdatum van het album tot ver na de zomer opgerekt. Een prettig vooruitzicht!
Sido Martens speelt deze zomer o.a. op het Folkwoods-festival in Eindhoven.
Assie Aukes