Lucy and The Man - Kaleidoscope Tales
Lucy and The Man - Kaleidoscope Tales (uitgebracht in eigen beheer)

Lucy and The Man is een relatief nieuwe band rond zangeres/gitariste Loes van Schaijk en pianist/zanger Tim de Man. Loes zag ik enige jaren geleden op het EWOB bluegrassfestival met de band Waterflow, die naast deze Nederlandse zangeres bestond uit getalenteerde Slowaakse instrumentalisten. De internationale samenstelling van de band bleek echter, ondanks een aantal succesvolle optredens in binnen- en buitenland, toch een obstakel te zijn voor de continuïteit. Op het Rotterdams conservatorium had Loes inmiddels Tim de Man leren kennen. Muzikaal klikte het uitstekend, en het duurde niet lang voor Lucy and the Man het leven zag. Zowel Loes als Tim hadden ervaring opgedaan in de folk- en popmuziek, jazz en bluegrass. Ze besloten zich voor hun debuutalbum niet te conformeren aan één bepaalde stijl, maar te experimenteren met diverse genres en kruisbestuivingen daartussen. De naam Kaleidiscope Tales, die ik uitleg als ‘een verzameling verhalen’, lijkt dan ook goed gekozen.

De meeste liedjes zijn geschreven door Loes en Tim zelf. Het album opent echter met de bekende hit The boys of summer van Don Henley en Michael Campbell. Met een keur aan eigen liedjes begrijp ik niet zo goed waarom als opener gekozen is voor een coversong.

Lucy and the Man grossieren in mooie melodielijnen en harmonieuze samenzang. Het liedje Further away doet me zowel qua onderwerp (een geliefd persoon die dementeert) als qua mooi schurende koortjes denken aan het nummer Saving Grace van Doyle Lawson. Het daarop volgende Mitzi’s Meow klinkt daarentegen weer wat jazzy, inclusief de sopraansax van Evelien Keesmaat, die overigens verderop ook een liedje mag zingen.

Waterflow maakt zijn rentree in drie liedjes. Het bandje klinkt geolied en prettig. Muzikanten die van wanten weten en zich niet vertillen aan de hun zo vertrouwde bluegrass. Het lijkt wel of Loes ook het meest op haar plek is in dit genre. Mijn persoonlijke favoriet is dan ook te vinden onder deze liedjes: in I haven’t got all night wordt bluegrass vermengd met old time gypsy, met een virtuoze glansrol voor violist Stanislav Paluch. Loes is hier bovendien op haar best als vocaliste. Haar wat zwoele, lome, maar tegelijkertijd lenige stem komt hier uitstekend tot zijn recht en klinkt sexy en dynamisch.

The wind and the water, een poëtische ballade over de eeuwige kracht van zee en wind, vormt wat mij betreft het tweede hoogtepunt, met een mooie, meeslepende melodie en gloedvolle samenzang. De cd eindigt folky met een a capella-vertolking door Loes en Tim van Richard Thompson’s Farewell, farewell. Een passende afsluiter.

Op 1 april wordt Kaleidoscope Tales officieel gepresenteerd in Poppodium Heidegger te Rotterdam.

WWW: www.lucyandtheman.eu/lucyandtheman/Inleiding.html

Arianne Knegt