Richard Thompson – Dream Attic - Proper records PRPCDX064
Richard Thompson is een van die helden die al een heel muziekleven mee gaat en ook nog op een zeer hoog niveau blijft musiceren. De man is inmiddels de zestig al gepasseerd, maar weet nog altijd te imponeren. Zijn discografie omvat inmiddels meer dan twintig titels en dan reken ik het baanbrekende werk met Fairport Convention in de jaren ’60 en de sublieme albums met z’n ex-vrouw Linda Thompson in de jaren ’70 nog niet eens mee.
Om onverklaarbare redenen is Sweet warrior, het voorlaatste album van Richard Thompson uit 2007 lange tijd thuis onuitgepakt op de plank blijven liggen. Ten onrechte, deed later blijken. Bij Dream Attic zal me dat niet weer gebeuren. En terecht, want al na een paar draaibeurten heb ik het idee dat we wel eens met een van de beste albums van het jaar van doen hebben.
Het album is live opgenomen tijdens een korte tournee door de Verenigde Staten en klinkt erg energiek. Thompson start overrompelend met het uptempo nummer The money shuffle, naar eigen zeggen ‘dedicated to our good friends on Wall Street who did such a fine job lately’, waarbij het karakteristieke spel op de elektrische gitaar uit duizenden te herkennen is. De man heeft een gitaarsound die mij nooit gaat vervelen. Thompson neemt wat gas terug in het fraaie Burning man, wat spannend samenspel oplevert van de elektrische gitaar en de viool van Joel Zifkin. Hoewel hij de pure folk al lang vaarwel heeft gezegd, blijft een deel van zijn werk wel degelijk geworteld in de Britse folk-rock zoals Thompson die meer dan veertig jaar geleden al standaardiseerde met de groep Fairport Convention. Ook Dream Attic kent weer een paar van zulke momenten, zoals Demons in her dancing Shoes waarin de elektrische viool van Joel Zifkin wederom een prominente rol vervult. Een echte folksong en voor mij momenteel hét emotionele hoogtepunt van het album is A brother slips away, een prachtig verstild eerbetoon aan een aantal vrienden die Thompson dit jaar is ontvallen.
Voor de liefhebbers van de akoestische Richard Thompson zijn de demoversies van de dertien liederen op een aparte cd bijgeleverd. Ook dat album staat bol van de vakmanschap. De liederen blijven fier overeind in deze uitgeklede versies, waarbij men extra kan genieten van het akoestische gitaarspel van deze grootmeester. En dat is misschien nog wel mooier dan zijn spel op de elektrische gitaar…
Met Dream Attic levert Richard Thompson zijn zoveelste meesterwerk af. Er kan natuurlijk wat gebeuren, maar het lijkt me sterk dat deze prachtplant dit jaar nog overtroffen gaat worden.
Assie Aukes