Yevgueni - We Zijn Hier Nu Toch - Petrol 0783112
Op het eerste gehoor lijkt We Zijn Hier Nu Toch van het Belgische Yevgueni een gewone popplaat, zeker met een uptempo, hitgevoelig openingsnummer als Nieuwe Meisjes. Toch zit er meer achter deze groep rond zanger en tekstschrijver Klaas Delrue. Al luisterend ontdek ik in deze eigentijdse mix tussen chanson, kleinkunst en pop, die hier en daar tegen folk of rock aanschurkt, bovenal de fijne, soms speelse, dan weer vindingrijke teksten, die vanuit een persoonlijk gevoel zijn geschreven. Ook muzikaal gezien heeft de groep heel wat kwaliteit in huis, al gaat het uiteindelijk toch om de woorden.
De naam van de groep is ontleend aan Evgueni Sokolov, een instrumentaal van Serge Gainsbourg, dat ze als grap hadden gekozen als groepsnaam om mee te doen aan een songfestival van Leuvense studenten. Inmiddels ligt de grap al ver achter de groep, in België zijn ze vanaf hun debuut Kannibaal flink aan de weg aan het timmeren. Ze spelen er voor grote zalen en hoorden dit jaar bij de genomineerden voor de MIA's (Music Industry Awards), waar ons land de groep nog moet ontdekken. Dus wordt na hun tweede album Aan De Arbeid ook We Zijn Hier Nu Toch officieel in Nederland uitgebracht. De plaat is geproduceerd door Stef Kamil Carlens (Zita Swoon) en Wouter van Belle (Novastar, Gorki en Flip Kowlier), namen die ook bij ons bekend zijn. De groep heeft al voorbereidend werk gedaan, ze deden een clubtour met Marike Jager en begin januari zag ik een optreden van ze in trio-bezetting in Meneer Frits in Eindhoven. Toen speelden ze voor een 70-tal bezoekers een mooi dubbelconcert met de Vlaamse zangeres Mira (eveneens een naam om in de gaten te houden).
De trio-bezetting met piano (Geert Noppe), gitaar (Maarten Van Mieghem), zang / mondharmonica (Klaas Delrue) klonk intiemer dan wat je op de cd (met de andere twee bandleden erbij: Patrick Steenaerts op elektrische gitaar en Stef Vanstraelen op drums) hoort, maar dat heeft als voordeel dat je je als luisteraar goed kunt concentreren op de inhoud van de liedjes. Ouder werk als Manzijn, Sara en Mama Ik Wil Papa geeft me een indruk van de schrijverskunst van Klaas Delrue, die op We Zijn Er Nu Toch nog wat meer de diepte in lijkt te gaan en de stem vormt van jonge dertigers, hun leven, hun liefde en hun zorgen. Met warme stem zingt hij zijn teksten die variëren van vrolijk lachend tot indringend triest. Van zon, zee en strand in Daar Zit Je Dan (het derde deel in de Robbie-trilogie, een persoon die als een rode draad door het werk van Yevgueni loopt, naarmate het lied vordert wordt het serieuzer van toon) tot het verhaal over een meisje dat vol angst haar einde afwacht (Brand) en via de oprechte verwondering over een lief dat pannekoeken neemt als ontbijt (Pannekoeken) naar de ergernis over belspelletjes (Werken In De Media). Slotnummer Blijf wordt heel sfeervol met de heldere gastvocalen van Annelies Delrue (zus van Klaas), maar nog mooier vind ik Stapels En Lijstjes, een ballade waar drums en elektrische gitaar op een gegeven moment samen met de indringende zang en piano een diep menselijk gevoel lijken uit te schreeuwen:
En ze zeggen dat er mensen zijn / Die vrolijk kunnen opstaan / Ze zeggen dat er mensen zijn / Die fluitend naar hun werk gaan / Het schijnt zelfs dat er mensen zijn / Die meer doen dan ze moeten / Ze weten niet dat jij en ik / Daar zwaar voor moeten boeten
Yevgueni kan volgens mij zowel de liefhebbers van de betere popmuziek als die van mooie luisterliedjes bereiken. Met We Zijn Hier Nu Toch hebben ze een volgende stap gezet in hun ontwikkeling, zonder te breken met de stijl van hun eerdere werk. Met optredens in Amsterdam en Den Haag gaan ze proberen in Nederland voet aan de grond te krijgen. Moet te doen zijn, aan de kwaliteit van de band zal het in elk geval niet liggen.
Mirjam Adriaans
Yevgueni speelt live in Nederland op:
21 februari 2010 in Paradiso, Amsterdam en op 12 maart in het Paard van Troje, Den Haag
Een voorproefje van hun muziek staat op: www.myspace.com/yevgueni.