Aranis - Aranis III, Songs From Mirage - Homerecords.be 4446058
Folk is niet het eerste waar ik aan denk bij de muziek van Aranis. Die is avontuurlijk en avantgardistisch, speels en melodieus, maar vooral beeldend. Dat beseffen ze zelf ook, de ondertitel van hun vorige plaat luidde Music For An Imaginary Film, nu hebben ze gekozen voor Songs From Mirage. Er is namelijk zang toegevoegd aan het geluid. Drie damesstemmen (Els Van Laethem, Herlinde Ghekiere en Anne Marie Honggokoesoemo) vormen een extra instrument in het orkest dat bestaat uit 2 violen, accordeon, piano, contrabas, gitaar en fluit.
Op de eerste cd van Aranis (Chamber Rock uit 2005) werd al zang geïntroduceerd, toen met gastzanger Edwin Vanvinckenroye, nu maken de drie damesstemmen een wezenlijk deel uit van de hele plaat. Soms klinkt het plechtig, dan weer ijl, wat dat betreft is de titel Songs From Mirage goed gekozen. 'Mirage' is Frans voor luchtspiegeling en er wordt een film gesuggereerd, niet alles lijkt wat het is of andersom. De muziek vormt beelden en de zang lijkt het werk van Aranis wat toegankelijker te maken; de woorden klinken soms bekend in de oren al hebben ze verder geen betekenis. Wanneer ik luister ontstaan in mijn hoofd uitbundige kleuren, afgewisseld door filmische fragmenten, en dat zijn niet noodzakelijkerwijs dezelfde beelden bij dezelfde klanken op de plaat. Als ik dan opkijk zijn die verdwenen, zie ik weer mijn vertrouwde kamer en vraag ik me af waar mijn fantasie me heengevoerd heeft. Nou ja, eigenlijk moet ik spreken van de hersenspinsels van bassist Joris Vanvinckenroye, want hij is het tenslotte die deze muziek gecomponeerd heeft. Zijn bedenksels, die hij met de zes andere musici in muziek heeft gegoten, lijken allerlei kanten op te gaan. Modern, klassiek, jazz of folk, de invloeden zijn er, soms heel subtiel, dan weer duidelijk omlijnd.
Songs From Mirage is opgebouwd als een klassiek stuk, dat begint met een Ouverture die de diverse instrumenten een fraaie introductie geeft en de spanning alvast opbouwt. Dan volgen fraaie melodieën, Fresia zou bijna kunnen doorgaan voor een zondagse hymne met sobere pianobegeleiding. Bijna, want het is net iets luchtiger geformuleerd. Na deze overdenking wordt het orkest ingezet voor een steviger Chamber Rock met speels spokende viool en hypnotiserende ritmische piano. Met de Reprise wordt even kort teruggegrepen naar Fresia, nu met accordeon om over te gaan naar een romantisch Lullaby. Zo krijgt elk nummer zijn eigen karakter, maar wordt het tegelijk een onderdeel van een groter geheel, de niet bestaande film Mirage. Viool en bas vlechten zich om elkaar heen in Aynu om de zang een fijne basis te geven, de fluit sputtert zich ertussen om zich vervolgens definitief in het muzikale gesprek te mengen. Lever In Plakjes begint met ritmische zang, die eerder aan Afrika doet denken dan aan lever (waar ook nog heel wat mensen een hekel aan hebben) en net als je denkt dat Keria afgelopen is komt er nog een kakofonisch naspel. Hierna dwaalt mijn aandacht weliswaar even wat weg van de muziek, maar met de 'hartslag' (of wat voor ritme het ook is) in de Finale ben ik weer bij de les. Opnieuw laat ik me meevoeren, door zang en bas, tokkelende piano en fluit. Ook de andere instrumenten gaan tokkelen, de stemmen kronkelen erdoorheen en er ontstaat een soort ritmische voortdurende roes, die uiteindelijk toch nog onverwacht een explosief einde krijgt.
Eigenlijk vraag ik me af of ik Aranis en de muziek van de groep ooit echt zal begrijpen. Dat hoeft ook niet, ik geniet telkens weer van de wervelende klanken, de ritme's die houvast geven of een subtiel opduiken van een instrument. Het liet me bij hun optreden op Brosella de stromende regen vergeten, nu brengt Songs From Mirage in mijn cd-speler de prachtige herfstkleuren weer volop tot leven terwijl het buiten donker en grijs is. Dit is net zo tijdelijk als een luchtspiegeling, maar wel van een soort die je kunt oproepen wanneer je daar maar zin in hebt.
Mirjam Adriaans
Aranis bestaat uit: Linde De Groof (viool), Liesbeth Lambrecht (viool), Marjolein Cools (accordeon), Axelle Kennes (piano), Stijn Denys (gitaar), Joris Vanvinckenroye (contrabas) en Jana Arns (dwarsfluit).
Op 21 februari 2010 is Aranis te gast in het Folkcafé in de Paradox in Tilburg, voor een overzicht van de concerten in België zie: www.aranis.be.