jennemieke snijders & cor mutsers - toe mer
Jennemieke Snijders & Cor Mutsers - Toe Mer - eigen beheer (www.bijzonderoptreden.nl)

Net als op hun debuut klinken bassiste Jennemieke Snijders en gitarist Cor Mutsers vooral optimistisch op Toe Mer. Muzikaal gezien halen ze hun inspiratie nog steeds vooral uit country en Amerikaanse folk en blijft de ontspannen warmte behouden. Het verschil met de vorige plaat zit hem in de woorden die dit keer niet in het Engels maar in het Brabants gezongen worden. Cor en Jennemieke komen uit de Brabantse Peel, uit de omgeving van Asten. In dit soort plattelandsdorpen wordt nog min of meer dialect gesproken, dat voor veel mensen dichterbij staat dan het Nederlands dat op school onderwezen wordt of het Engels dat je nog later pas leert. Die kern van hun eigen wortels willen de twee benaderen op hun nieuwe album Toe Mer en daar slagen ze prima in.

Hun muzikale idioom uit de Amerikaanse roots combineert lekker met de Brabantse tongval en ze verbreden hun folky repertoire op Toe Mer zelfs met een lied van West-Vlaming Willem Vermandere en de Gaelic traditional Fear a'Bhàta. Dit lied gaat eigenlijk over een zeeman, maar bij Asten heb je enkel het kleine riviertje de Aa, dus heeft tekstschrijver Piet Snijders (die de meeste vertalingen schreef) ervoor gekozen om een ode te brengen aan de bladeren op de paadjes in de bossen en de trekvogels die overvliegen in Van Den Herfst. Kunstfluiter Geert Chatrou geeft een extra nostalgisch tintje mee en de blaffende hond op het eind maakt het 'thuis' gevoel compleet, mooie afsluiter van de cd. Voor Marie-Louise blijft juist trouw aan het origineel van Vermandere, al is volgens mij nu de heldere klank van diens fluitbegeleiding terug te horen in de stem van Jennemieke terwijl de melancholie van de zanger juist in de gitaar van Cor is geslopen. Deze twee gelden als voorbeeld voor alle covers, waarvan de vertalingen af en toe heel losjes aan het origineel raken, maar daar soms ook heel dichtbij blijven. Net als op het debuut geven Snijders en Mutsers hun eigen invulling aan de muziek, de southern rock van Darrell Scott wordt vrolijk ingekleurd in Ne Schônnen Dag (It's A Great Day To Be Alive) en de blues van Kelly Joe Phelps (Plumbline en The Anvil, respectievelijk titelnummer Toe Mer en Alle Tijd) klinkt net wat gemoedelijker.

Naast covers zijn er drie eigen nummers. Piet Snijders schreef een tekst en Jennemieke Snijders pende er twee neer, waar Cor Mutsers (die de cd ook opnam en mixte) muziek aan toevoegde. Zowel Vrouwke In De Peel, Nen Dag Van Andersom als Altijd Nieuw herbergen een positieve kijk op het leven. Of het nou gaat over een typisch Brabants moederke, een zondag die de lente inluidt of de wens dat het iemand goed blijft gaan, de teksten getuigen van een eenvoudige eerlijkheid die puur aandoet en uitstekend in de folktraditie past. Het mooie naturelle geluid versterkt dit nog eens.

Hoewel Cor Mutsers steeds op de achtergrond blijft, in de begeleiding en in de vocalen, levert hij daarmee toch een niet te verwaarlozen bijdrage aan Toe Mer. Met zijn uitstekende gitaarspel vlecht hij namelijk een heerlijk gevoel door de warmheldere stem van Jennemieke Snijders. Samen  zorgen ze ervoor dat de plaat een gedeelde liefde ademt, zowel voor de eigen Brabantse wortels als voor mooie Amerikaanse muziek.

Mirjam Adriaans