Roosbeef
Je houdt ervan of je vindt er niks aan, een tussenweg is er eigenlijk niet bij Roos Rebergen, de spil van de groep Roosbeef. Hoewel ze een opvallende verschijning is, met haar knalrode kapsel, heeft ze mij een tijdje geleden vooral overtuigd met haar prachtige heldere stem en nuchtere, eigenzinnige teksten, waarmee ze in 2005 ook de Grote Prijs van Nederland won in de categorie singer-songwriter. Nu is er (eindelijk) een schijfje waarop die ook thuis te beluisteren zijn.
Als invloeden worden Lucinda Williams en Rufus Wainwright gemeld, en dat is ook wel een beetje te horen in de manier waarop Roos zingt. Toch heeft Roosbeef een heel eigen geluid. Op de pas uitgekomen mini-cd, die geen verdere titel heeft, staan in elk geval 6 karakteristieke nummers, en wie de groep ooit heeft zien optreden zal ze wel herkennnen. Vier Nederlandstalige stukken: Bouwvakkers, Foto, Volle Magen en Boerderij worden afgewisseld met twee Engelse liedjes, I Choose en Chickie Chickie.
De begeleiding van zangeres en toetseniste Roos Rebergen bestaat uit Tim van Oosten op drums, Reinier van den Haak op gitaar en mondharmonica en Misha Veldhoen op bas. Daarmee wordt af en toe een stevig rockend geluid gecreëerd, dat fijn afgewisseld wordt met rustige momenten.
Bouwvakkers begint heel rustig, zelfs wat donker romantisch en gaat over mannen die aan de weg timmeren met bouwketen, dixi-toiletten, graafmachines, betondelen en nog zo wat van die dingen waar eigenlijk nooit iemand bij stil staat, behalve Roos Rebergen dan, die in alle nuchterheid een spetterende ode brengt aan deze beroepsgroep. Als het tempo omhooggaat en zelfs uitbundig wordt, klinkt met name de mondharmonica erg lekker. In het zeer ingetogen Foto raakt Roos verwonderd door een kiekje en laat haar gedachten de vrije loop. Maar ook Boerderij mag er wezen, over de boerderij waar ze opgroeide en waar haar vader het festival Koeioneur organiseerde. Die moet gesloopt worden om plaats te maken voor nieuwbouw, en dat brengt heel wat gevoelens met zich mee, mooi vertolkt in korte, krachtige zinnetjes, enkel begeleid door piano.
Waar de Nederlandse woorden direct raken zijn de Engelse teksten minder puntig en scherp, waardoor ze een beetje in de verdrukking komen. Toch is, na wat vaker luisteren, te merken dat ze met hetzelfde gevoel geschreven zijn als de liedjes in de eigen taal.
De productie van Erik Spanjers klinkt goed, ook op cd blijkt Roosbeef ballen te hebben. Deze EP is bedoeld als voorproefje van het eerste volledige album, waar de groep op dit moment mee bezig is. Wanneer die uitkomt is nog niet bekend, waarschijnlijk volgend jaar pas, maar ik zie er alvast naar uit.
Mirjam Adriaans
Wie Roosbeef nog niet kent kan alvast naar drie liedjes luisteren op www.myspace.com/roosbeef, daar staan de twee Engelse nummers en Bouwvakkers op.