Muziek is niet altijd een genot om naar te luisteren, zo bleek vorige
week bij een optreden van Willy DeVille in Eindhoven. We ontvingen een
mailtje van een lezeres, die diep teleurgesteld was en zich afvraagt
wat ze eraan kan doen. Peter Borgers van het Eindhovens Dagblad was ook
al niet enthousiast en drukt het kort uit: ...Helaas hebben we pech...
Eerst het mailtje van mevrouw Mol, zij schrijft ons:
Het was gewoon echt triest dat we hiervoor 4 x € 32,50 hebben moeten betalen en dat voor een Willy die niet meer kon praten en staan, en zelfs met het zingen vergat hij de tekst, zo stoned was hij. Het was een kado voor mijn moeder die de muziek van DeVille heel mooi vindt. Aangezien ik het hier eigenlijk toch niet wil bij laten zitten, vraag ik me tevens ook af wat ik hieraan kan doen.
De hele zaal was zeer onrustig en ontevreden, zelfs de bandlieden zaten vol woede dat hij zo stoned was. Het is dat de geweldige band achter hem het toch een beetje gered heeft maar ik denk niet dat dit de manier van een optreden geven is. En ik vind dan ook dat de heer DeVille of ons een nieuw optreden mag geven of het geld terug. Ik vraag me dan ook af hoe de andere concerten door het land zijn geweest. Ik heb ook video opname gemaakt met mijn fotocamera en daar zie je Willy op een gegeven moment bijna omvallen. Ik wilde mijn verhaal toch met jullie delen in de hoop dat er meerdere klachten zijn.
Peter Borgers is het met haar eens in zijn verslag voor het Eindhovens Dagblad. Hij merkt op dat Willy DeVille altijd het Muziekcentrum in Eindhoven aandoet, en steevast zit het daar vol, maar je weet nooit wat je kan verwachten, we citeren:
...Willy zingt nooit zomaar zijn liedjes. Hij beleeft ze - ten goede of ten kwade. En dat maakt zijn concerten altijd spannend en verrassend. Dat beetje extra kan soms ontbreken. Zoals de laatste keer in het Muziekcentrum, toen hij de zaligheden van Nederwiet iets teveel aan den lijve onderging, alvorens het podium op te stappen. Daar staat tegenover dat hij de keer daarvoor juist super was: ieder woord leek recht uit zijn hart gezongen te worden...
...De recensies van eerdere optredens in deze tour geven geen houvast: hij wordt de hemel in geprezen en tot de grond afgebrand. Dus de grote vraag vooraf is: wat gaan we krijgen? Een DeVille die zich stoned door zijn setlijst zingt? Of Willy op zijn best, die met alle passie die in hem is liedjes zingt over Liefde met een hoofdletter? Helaas hebben we pech. Willy DeVille begint niet slecht. Hij heeft een erg goede groep bij zich, weer eens wat anders dan de triovorm die hij lange tijd hanteerde.
En hij weet het feit dat hij niet meer zonder bril kan, prachtig te verpakken. Maar daarna verslonst hij zijn optreden. Hij mompelt enkel nog tegen zijn muzikanten en rommelt zich door zijn setlijst heen.
Geen idee wat er op deze dag door zijn aderen raast, maar al te best spul is het niet. Na een kort en ongeïnspireerd optreden knikt hij een nors afscheid en gaat er vandoor. Gelukkig komt hij nog terug, om het optreden alsnog van een hoogtepunt te voorzien. Zijn versie van 'Let it be me' maakt dat er toch nog traantjes weggepinkt worden. Want het moet gezegd: niemand kan de liefde zo bezingen als Willy DeVille...
Het optreden van Willy DeVille vond plaats op zondag 24 februari 2008.