Lambchop speelde afgelopen zaterdag met zijn twaalfmans band in de
Brusselse AB vooral werk van zijn jongste album Damaged. Peter
Vantyhgem was erbij voor De Standaard. Enthousiast schrijft hij
ondermeer: Lambchop liet horen hoe Amerikaanse rootsmuziek meer kan
zijn dan kampvuurretro.
Hier nog enkele passages uit zijn recensie:
...Je zou Kurt Wagner, de voorman van Lambchop, zo in je armen willen nemen en hem laten voelen dat het allemaal goed komt en dat zijn muziek van het tederste is wat we het afgelopen jaar in de Belgische concertzalen hoorden. Zo breekbaar zong hij zijn liedjes. ,,I am the most undisciplined of man'', kraste hij met een vertrokken gezicht in ,,Prepared (2)'', een bedwelmende song over een scheiding. Maar waar zo'n thema in vele popsongs doorgaans afgesleten woorden oplevert, vindt Wagner een taal, een invalshoek en een diepgang die in de popmuziek verloren leken gegaan toen Leonard Cohen in het klooster ging...
...Grosso modo bouwden de meeste songs op vier strijkers, een veld elektronische zoemtonen, piano, rockritmen en af en toe enig ruig gitaarwerk (...) een huwelijk tussen country, soul, alternatieve rock en hedendaagse muziek. Centraal zat Wagner zelf, blauwe werkmanspet op zijn hoofd. Hij prevelde zijn songs als een verkouden Lou Reed, maar wist wanneer hij rauw moest uithalen...
...Wat wil Lambchop bereiken? Het heeft iets te maken met de Amerikaanse traditie, met waardigheid en ambachtelijkheid, maar ook met kunst en schoonheid. De groep schept een nieuw kader voor genres die in de VS hun houdbaarheidsdatum overschreden hebben, is soms schaamteloos sentimenteel, maar tevens louterend...
...Het concert eindigde met het bluesy ,,The militant'' en het dramatische ,,Decline of country and western civilisation''. Een emotionele Wagner nam een staande ovatie in ontvangst en zei hoeveel het applaus voor hem betekende. Je kon hem zo geloven. Met een lentebloesem op de schermen, dankte Kurt Wagner met ,,The one''. ,,Please make me shine'', stamelde hij, terwijl de strijkers schoonheid in de lucht schilderden, maar de gitaren rauw als de aarde zelf zeurden. Uit die spanning puurt Kurt Wagner troost en wijsheid, en zaterdag gaf hij die graag door...
Zie ook www.lambchop.net.