Hompestompend gaan een paar honderd dansers uit hun dak op de stomende polska's van de pittige Zweedse band Hoven Droven, terwijl een paar trappen lager in de Kelderzaal de intimiteit van Philippe Laloys prachtige bijna jazzy dwarsfluitspel kippevel veroorzaakt. Dit soort boeiende contrasten danken we aan de goed gekozen combinatie Boombal Marathon en Showcase Festival van het platenlabel Home Records gisteravond (di 25/4) in De Centrale in Gent.
De Turbinezaal van de Centrale bood tot ver in de nacht onderdak aan het bal en vervolgens aan de die-hards, die er voor deze speciale ‘Feest van de Folk'-gelegenheid hun slaapzakken en matjes mochten uitrollen. In de Kelderzaal waren zeven concerten van elk zo'n half uur tot drie kwartier. Achtereenvolgens traden op Gabriël Yacoub, Deux Accords Diront, Aurélia, Dazibao, Ambrozijn, Karim Baggili & Philippe Laloy en Turlu Tursu. Tot slot volgde nog een after party met DJ Jåk.
Het was heerlijk om de inventieve kwalitatieve luistermuziek van het Showcase Festival af te wisselen met de uitgelaten stemming bij het bal. Andersom bood het voor Boomballers de gelegenheid eens wat gas terug te nemen. Want dat gas ging er bij Hoven Droven - de Zweedse hoofdgast van de Boombal Marathon - nadukkelijk op. Bas en drums legden een fundament van gewapend beton waarop viool, sax en de rockende elektrische gitaar hun traditionele melodieën uitstalden. Ze noemde ze o.a. Bjekkergauken, Morsepolskan, Kompispadden, of Rulla Pa. In de geluidsmix mochten viool en sax iets meer naar voren gehaald worden, maar verder was het volop genieten.
Het nieuwste album van Hoven Droven heet niet voor niets Turbo. Elk nummer stoomt en noopt tot dansen. Beheers je de polska's niet, dan ga je toch lekker freestylen... Dan is er nog de humor en de opvallende interactie tussen band en publiek. Op aangeven van violist Kjel-Erik Erikson ging dat, net als de muzikanten, massaal op de hurken om bij de aanzwellende sound weer helemaal los te gaan. Tegen het einde lagen band én publiek plat.
Eerder op de avond kon na de speciale polska-instructie accordeonist Wim Claeys zijn Zweedse ei goed kwijt in een akoestische zwierige gelegenheidgroep waarin hij werd omringd door zijn Göze-maat Maarten Decombel op gitaar plus drie van de vijf Hoven Droven-muzikanten: violist Kjell-Erik Erikson, saxofonist Jens Comén en gitarist Bo Lindberg, voor deze akoestische gelegenheid niet op elektrische gitaar maar op klavieraccordeon. Na Hoven Droven begon diep in de nacht het Boombalbombardement waarin de fine fleur van de Belgische folk zij aan zij ging in de bekende Boombalklassiekers.
Dat het goed gesteld is met de moderne folk in België weet de echte liefhebber al langer, maar in de Kelderzaal werd dat nog eens nadrukkelijk bevestigd toen het jonge Luikse platenlabel Home Records muzikanten uit ‘haar stal' voorstelde. Bezieler Michel Van Achter, lange tijd geluidstechnicus en ook actief in de opnamestudio's van WildBoar, houdt van muzikanten met een wijdse blik, die zich niet laten vastpinnen op één genre. Die zijn er momenteel veel in België. In hun folky sound hoor je net zo goed invloeden uit klassieke muziek of oude muziek als uit jazz, wereldmuziek of rock. Als er al een etiket op geplakt wordt is het ‘folk', maar voor Home Records is dat geen voorwaarde.
Bekend - ook hier in Nederland - zijn natuurlijk Ambrozijn, Dazibao en Deux Accords Diront, zoals ook de Franse gast Gabriël Yacoub. Zij waren ook present op het Showcase Festival. Maar zeker zo indrukwekkend waren de optredens van Aurélia, Turlu Tursu en Karim Baggili & Philippe Laloy.
Aurélia zagen we al eens op het Triskell Festival in Merkelbeek met avantgardistische folk. Tom Theuns van Ambrozijn zorgt daarin met zijn gitaarspel voor peper en met zijn zang voor artisticiteit, het vioolspel van Aurélie Dorzée is lyrisch warm en de percussie Stephan Pougin fantasierijk en dynamisch. Het artistiek niveau is hoog, de composities verrassend en het spelplezier aanstekelijk.
Eveneens indruk maakte Turlu Tursu, een Waals trio dat energie koppelt aan knappe muzikaliteit. Van dromerige jazz waarbij de accordeonist ook dwarsfluit blijkt te beheersen, via een rumba naar groovy rock; ze schudden het zo uit hun mouw. Een mooie festival-act.
En dan was er Karim Baggili, de jeugdige gitarist/ud-speler die al eerder op de avond aantrad met Dazibao. Hij straalt uit dat hij zijn muziek erg serieus neemt. Op die manier mist hij nog de losse ontspannenheid van de Aurélia- en Turlu Tursu-muzikanten, maar speelt en zingt hij al wel met een goed ontwikkeld gevoel. Fameus was zijn maat Philippe Laloy op dwarsfluit. Ze laveerden tussen Mexicaanse melancholie en arabisch getinte jazz.
Deze groepen/combinaties zijn ook te horen op de eerste verzamelaar die Home Records heeft uitgebracht: homerecords.be volume one. Daar staan nog meer kanjers op die niet op deze presentatie waren: Bradyaga, Jean Christof Renault & Didier Laloy, Thierry Crommen, Jugalbandi Band, Les Tisserands en Soetkin Collier. Op de laatste twee na zijn er van alle genoemde groepen cd's verschenen bij Home Records. Die van Les Tisserands en Soetkin Collier, komen dit najaar uit.
Zie ook www.homerecords.be en www.boombal.be