Ze maakten al eens samen met Paul Rans een cd over een hertog (die van Brunswijck). Nu was het onderhand tijd voor een concert in een echt kasteel. Dinsdagavond werden we dan ook door kasteelheer Lieven ontvangen aan de ingang van zo'n oeroud optrekje in hartje Gent om getuige te zijn van de cd-presentatie van Ambrozijns zesde album: Krakalin. Ter verhoging van de authentieke beleving moest het gepeupel door de vrieskou om d'r behoefte te doen.
Een half uur werden we verwend door een van de mooiste folkstemmen, die van de Franse zanger/gitarist Gabriël Yacoub. Solo, enkel zang met gitaar. Het had langer mogen duren. Dat wordt volgende week genieten als hij in Leiden (16/2) en Rotterdam (17/2) optreedt (zie Agenda). Indrukwekkend zo gepijnigd als hij ‘Désir' zong. Zijn gitaarspel is nog steeds af. In hoog tempo begeleidt hij zich fingerpickend in ‘Dame: Petite Dame', zoals ook in ‘Mes belles Anciennes Compagnes'. Dynamisch groovend tergt hij de snaren in ‘Pluie d'elle'. Hij begon trouwens met Dylans ‘The Times they are a changing', kennelijk een hint naar wat later die avond zou volgen.
Ambrozijn staat namelijk niet stil. Het behaagt niet als een stel minstrelen zijn publiek maar stelt zich eerder uitdagend op als de hofnar. Dat komt goed uit in het hol van de leeuw.
Die weldadige eigengereidheid leidde na het vertrek van zanger Ludo Vandeau tot een koerswijziging die tot uiting kwam in het album Botsjeribo. Meer angelsaksische singer-songwriter muziek, minder folk. Gedurfde zang van Tom Theuns. Wat we in kasteel Gravensteen te horen kregen ligt in het verlengde. Je plakt er niet gemakkelijk een etiketje op. Zoals Tom Theuns het al eens zei: Een Ambrozijn nummer is een liedje waar de accordeon en de viool lekker onder kunnen walsen...
Het is telkens weer een poging om gitaar, accordeon en viool zo goed en spannend mogelijk samen te laten klinken. Als dat lukt zie je de muzikanten ter plekke groeien. En of ze dat nou een zweempje balkan meegeven, cajun, musette, keltisch, vlaams, of country, het wordt altijd weer Ambrozijn-muziek. Het zit allemaal in die nieuwe cd Krakalin.
De zang van Tom Theuns klonk nogal eens onduidelijk (geforceerd?), zodat ik van de teksten niets kon volgen. Zijn sappig Antwerps dat ik in een aantal nummers herkende maakte het er niet gemakkelijker op. Vera Coomans zong op een prachtige manier mee, zij het bescheiden.
Zonder meteen elk nummer te willen bespreken - de cd recensie kun je eerdaags verwachten - kan ik wel zeggen dat het er elf zijn, waarvan ik er tijdens het concert al een stuk of acht meteen fraai vond. Die andere moet ik nog eens op de cd goed beluisteren. Ronduit leuk zijn het vlotte ‘Karabiezen' (komt als singeltje uit), het lyrische titelnummer ‘Krakalin' en ‘Matroos', een nummer in het aantwaarps, met een verrassend traditioneel trekje. Het Quebekkerige ‘Près d'un cerisier' zette zich meteen in mijn hoofd vast. Vocaal blijft het nieuwe materiaal gedurfd, compleet met stem-acrobatiek zoals we dat al langer van Theuns kennen in nummers als ‘Stemvlucht' van de cd Naradie.
Als de cd gepresenteerd is - natuurlijk met verrassende grappen en grollen van oppernar Wim Claeys - debiteert Wouter Vandenabeele de gebruikelijke grap, maar die voor sommigen een serieuzere ondertoon krijgt: "Zo nu eindelijk echte folk..." Bij de drie groovende Canadese reels gaan de muzikanten vervolgens zodanig los, dat duidelijk wordt dat op de nieuwe nummers die vooraf gingen de nodige spanning had gezeten.
Vera Coomans, die de komende weken Ambrozijn vergezelt op hun tournee, kwam daarna volledig tot haar recht in nummers als ‘Fragment' (van de cd Naradie) en ‘Belle Francoise' (van Kabonka). Wie Ambrozijn al eens vaker gezien heeft weet dat de groep zich steeds ontwikkelt. Aan één gewoonte houden ze echter nog steeds - gelukkig - vast. Dat is de toegift ‘Tous les amants', een nummer dat in '98 al op hun eerste album stond en dat in de loop der jaren is uitgegroeid tot een tien minuten durend summum van live-muziek.
Over de viering van het tienjarig bestaan van Ambrozijn in december, zei Wouter Vandenabeele nog dat het speciale jubileumproject met strijkorkest en alle zangeres die ooit bij de groep betrokken waren, meer keren wordt uitgevoerd. Hij noemde De Handelsbeurs in Gent, De Arenbergschouwburg in Antwerpen, en een locatie in Leuven.