Tijdens het festival ‘Traces Of' dat zich op diverse locaties in Tilburg afspeelt van 13 t/m 23 januari treedt Cristina Branco vier keer op. Afgelopen zondagavond maakte zij, aldus recensent Rinus van der Heijden in het Brabants Dagblad, een glorieuze entree in een uitverkocht 013.
Hier enkele passages uit de BD-recensie over het concert dat Cristina Branco gaf samen met het Metropole Orkest en onder andere zanger Paskal Jakobsen van Bløf. Ook citeren we enkele passages uit een nabeschouwing die Van der Heijden in het BD schreef over andere concerten in het kader van ‘Traces Of' zoals dat van Tindersticks-zanger Stuart Staples en Nienke Laverman.
...Een nieuwtje: Cristina Branco is geen fadozangeres. Gisteravond meldde zij in een uitverkocht popcentrum 013 dat zij met het ene been in de fado staat, met het tweede in andere muziek. Kort daarna voegde zij de daad bij het woord. Met het Metropole Orkest bracht zij Portugese slaap- en kerstliedjes, gearrangeerd voor groot orkest. Opvallend daarbij was, dat de Portugese én het orkest de broosheid van die fijnzinnige volksmuziek overtuigend overeind wisten te houden. Nog opvallender, dat de zangeres met haar kathedrale stemgeluid het ruim vijftig man tellende orkest met gemak aankon. Als curiositeit mogen twee duetten worden genoemd, die Branco zong met Paskal Jakobsen, zanger van Bløf. Met hem zong ze de refreinregel van 'Dansen aan zee' in het Nederlands mee....
...Toch moet worden geconstateerd dat Cristina Branco op haar best is als fadozangeres. Voor de pauze van dit indrukwekkende concert trad ze met haar eigen combo op: drie gitaristen - op Portugese, akoestische en basgitaar - en een pianist. (...) Het oudste stuk dateerde uit de twaalfde eeuw. Maar bij Cristina Branco's aanpak geldt geen begrip van tijd. Wat een persoonlijkheid is deze zangeres! De romp iets weggedraaid, het hoofd naar achteren geeft ze alle ruimte aan die fabelachtige stem, met zijn lange, lenige uithalen. Een stem ook die moeiteloos van het hoge naar het lage register wipt. En dan dat ongekende vibrato, zo nodig in deze hartstochtelijke Portugese muziek. Het gaat allemaal als vanzelf....
Stuart Staples
Stuart Staples trad niet op met Tindersticks maar met een gelegenheidband. Van der Heijden: ...Stuart Staples is romanticus en doemdenker tegelijk. Zijn donkerbruine stemgeluid haakt aan bij dat van Nick Cave en Leonard Cohen, maar ook countryzanger Hank Snow en - in het hoog - bij Brian Ferry. De mooi gekozen instrumentatie van semi-elektrische gitaar, elektrische gitaar, basgitaar, toetsen, baritonsax en bugel bedde Staples' eendimensionale romantiek zacht in...
Nienke Laverman
De Friezin Nienke Laverman komt er volgens Van der Heijden niet helemaal zonder kleerscheuren vanaf: ...Nynke Laverman is bekend geworden doordat zij fado in het Fries zingt. Zij presenteerde haar project ‘De maisfrou', gezet rond gedichten van Albertina Soepboer, met muzikale invloeden uit Mexico. Zij is een fantastische zangeres. Ze zingt loepzuiver, heeft een groots bereik en is een zelfverzekerde podiumpersoonlijkheid. Maar al dat fijnzinnige kent ook een keerpunt: de Fries droomt net iets teveel in een wereld, die lang niet altijd over liefde gaat...
Zie ook: www.tracesfestival.org.