-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Voor een zeventigtal personen begon gisteravond de reeks Ad van Meurs presenteert... in het Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven. Claude Bourbon deed een goed voorprogramma, Bright Blue Gorilla speelde soms poeslief, dan weer neigend naar het absurde.
Om te beginnen maakte Claude Bourbon gebruik van de gelegenheid om eens wat ander repertoire te laten horen dan blues. Ik ken hem vooral van kroegconcerten, en dan is het lastiger om iets klassieks te brengen. Bourbon had ruim drie kwartier nodig om slechts vijf nummers te doen. Hij begon en eindigde met een blues, maar daartussenin zat zelfs een Bolero, die helemaal uitwaaierde naar blues en jazz, om daarna weer naar het bekende klassieke stuk terug te keren. Zeer goed gitaarspel, alleen geeft het Franse accent in zijn Engels nog steeds een komisch gevoel als hij zingt.
Claude Bourbon
Hoofdact van de avond was het Amerikaanse echtpaar Robyn Rosenkrantz en Michael Glover. Als Bright Blue Gorilla toeren ze zo'n beetje de wereld rond. Hun optreden werd door Ad van Meurs aangekondigd als 'wonderbaarlijk, hippisch, vriendelijk, raar', en dat dekt de lading wel zo'n beetje. In de eerste twee nummers waren ze als echte hippies (ook in gepaste kledij) poeslief, het had soms wel wat weg van Simon & Garfunkel, zeker met het krullenkapsel van Glover. In hun teksten schuilt echter een bepaalde scherpte. Dat maakt het geheel nog te pruimen.
Michael Glover
Gaandeweg werden naast gitaar en ukelele ook nog mystical drums tevoorschijn gehaald, dat is een soort trom, waaraan met een stuk elastiek een stok vastzit, waarmee je dan op die trom kunt slaan. Volgens Glover een idee van Joni Mitchell, toen die in de tuin met zijn moeder aan het babbelen was over de carrière van zoonlief. De liedjes werden wat minder lief en soms zelfs behoorlijk maatschappijkritisch, zoals in The World Is Mad en Greed. Muzikale invloeden worden in de nummers verwerkt, zo hoor je Dylans Subterrranean Homesick Blues of het nummer Aquarius uit Hair. Het stel maakt wel een show van een optreden, met verhalen en grapjes tussendoor. Dat was nogal hilarisch en neigde naar het melige. Bovendien moet ook het publiek eraan geloven. Er werden van die rammeleitjes uitgedeeld waarmee de muziek begeleid moest worden. Sleutelbossen mochten ook en dat werd enthousiast gedaan.
Robyn en Sarah Rosenkrantz
Er was ook een verrassing: Sarah Rosenkrantz deed een paar nummers mee op mondharmonica, dansend of op bongo's. Deze jongedame (ze is pas zestien) speelt ook de hoofdrol in de film die vertoond werd in Meneer Frits na afloop van het concert. Sister Sarah's Sky gaat over de zomervakantie, die Sarah als kind van rijke ouders bij haar hippiefamilie doorbrengt. Een absurde film, die voor de meeste mensen echter te lang duurde om uit te blijven zitten.