Afgelopen vrijdag gaf Inner Strength een optreden in café Kraaij en Balder in EIndhoven. Onze fotograaf Martijn Lieffers was erbij en schreef op zijn site www.folkfoto.nl: Er hing een ontspannen sfeer in de zaal en aan Inner Strength kon je goed zien dat ze er zin in hadden om muziek te maken. Opvallend was dat Geert niet met zijn drumstel aanwezig was, maar met een Kachon [een cajón, red.] , een Djembé en wat bekkens. Inner Strength ging op de acoustische tour. Dit klonk erg goed en waarschijnlijk zullen we dit vaker gaan horen. Inner Strength heeft anderhalf uur voor een volle kroeg met een prettige sfeer gespeeld. AedO geeft er in Tilburg nog 'n heerlijke lap op
- door Henk -
(foto's staan hier)
AedO presenteerde zondagmiddag in Tilburg haar debuut-album En Route. Maar de liefhebbers kennen deze jeugdige Vlaamse talenten al langer. Ze speelden op het festival Folkwoods al de gloeiende wortels uit de dorre grond. En op het Openlucht Folkbal in Eindhoven was het 't afgelopen Hemelvaart al niet veel minder. Eenieder die dat heeft meegemaakt weet dat een concert van AedO niet alleen een kwestie van luisteren is, maar ook van dansen en drinken. Als je er na afloop nog iets zinnigs over wilt melden, zit vooral een teveel aan dat laatste je tegen. Toch een poging:
Het Tilburgse muziekcafé Paradox vormde de plek des onheils. Organisatie: Festival Route 05, voorheen Internationaal Folkfestival Tilburg. Zeventig man publiek. Dertig dansers. Swingende muziek. En gedanst dat er werd!… Bourrée, Scottish, de duivelse Tarantella, An Dro, etc. Paradox heeft nog nooit zo'n swingende cirkeldans meegemaakt als 'Ivanhoe', of hoe het ook mocht heten.
Het duivelse vocht was een prettige rode wijn. Daarvan had die ene fan van Iron Maiden geen last. Hij wist zeker dat een van de AedO-nummers geïnspireerd was op het werk van zijn favoriete groep. Hij was per ongeluk bij het concert terecht gekomen, maar erkende in de plee sinds lang niet zo'n lekker bandje gehoord te hebben. Hij zou na het concert gaan informeren welk Iron Maiden-nummer ze nu eigenlijk gecoverd hadden…
En wat dacht je van Jörg van www.asiandubfoundation.tk. Inderdaad, fan van die Asian Dub Foundation. ('Je kijkt toch op mijn site?'). Vanaf nu is hij ook helemaal weg van AedO. Om nog maar te zwijgen van die dame in het rood die toevallig in Paradox terecht kwam. Ze zat te genieten van al die enthousiaste dansers. Waren die van een volksdansgroep? vroeg ze. ''t klinkt een beetje Keltisch. Ooit Ogham gezien?". Ik kan veel hebben, maar toen heb ik me toch snel aan de bar vervoegd…
AedO gaf er een lekkere lap op. Vrijwel alle nummers van En Route hoorde ik. Imperial, Friscot, Déménage Mondiale, en ga zo maar door. Aanvankelijk stond het geluid snoeihard en te scherp, maar na drie nummers werd het beter, of ik hoorde het niet meer… De twee zangnummers klonken goed. 'Medelij' ging vergezeld van een extra sterke groove. Er werd zowaar meegezongen. Net zoals met La Larme. Grappig was dat de drummer in Déménage Mondiale op een wasbord tekeer ging. Niet met vongerhoedjes, zoals wij vroeger deden, maar nu met drumsticks.
In de cd-recensie schreef ik dat de zang beter kon. Maar Jonas de Meester beviel me live beter. Doch, de Iron Maiden fan zou na afloop de groep complimenteren met als toevoeging: 'Een goed vocalist zou het helemaal af maken!.
Bert Leemans, accordeonist van die andere talentvolle Vlaamse groep Embrun, is een groot fan van AedO. Hij was er ook en voorzag de muzikanten van drank. Klesie, de duizendpotige manager, maakte foto's. Ook maakte hij reclame voor Gala Boombal, oudejaarsnacht in De Centrale in Gent. Daar treedt Leemans op samen met de AedO-broers Jonas en Pieter De Meester. Folkbal Eindhoven was goed vertegenwoordigd en danste meteen vanaf het eerste nummer. Tilburg keek z'n ogen uit. Er werden tv-opnamen gemaakt voor RTT, Radio Televisie Tilburg.
Een bejaarde Tilburger was tegen de avond, om 'n uur of zes, gratis Paradox binnen gekomen. Hij had zich zitten vergapen aan Klaas Keymolen, de accordeonist van AedO. Achteraf vertelde hij me zelf accordeon te spelen en vol bewondering te hebben gekeken naar de Castagnari die aan de voeten van Klaas lag. Het prachtige ingetogen Lora Luna dat-ie erop gespeeld had, begeleid door Pieter De Meester op sax, had hij helaas gemist Dat Klaas dat instrument zelf, al liftend, in Italië had gekocht vond hij prachtig. Hij wilde alsnog toegang betalen.