Een prachtig stukje cultuur
-door Kim-
“Ich kliemper mar get” zou Jo Vek uit Landgraaf zeggen als je hem zou vragen of hij zichzelf als volkszanger bestempelt. (Wat zoveel betekent als:”Ik pingel maar wat”)
Jo Vek schreef zijn liedjes gedurende de afgelopen 20 jaar, maar was te verlegen en bescheiden om er mee naar buiten te treden. Hij is 68 jaar moeten worden voordat het zover was en hij zijn eerste (en volgens hemzelf tevens laatste) CD aan het publiek kon presenteren, en wij toegang hebben tot een uniek stukje geschiedenis!
De taal
De teksten van Jo Vek zijn geschreven in het Groenstraats dialect, als ook in de oude handelstaal die in deze streek rond de 16e eeuw gesproken werd; het Groenstraat Bargoens.
Jo Vek heeft in zijn eigen opvoeding nog enkele woorden van deze handelstaal meegekregen, maar toen bleek dat deze unieke taal zo goed als uitgestorven was heeft hij, samen met een groep buurtgenoten, in 1996 het initiatief genomen om dit stukje cultuur niet verloren te laten gaan en het Groenstraat Bargoens weer nieuw leven in te blazen. In deze groep (“ut Keieskwieëste”, wat “de taal van de straat” betekent) heeft hij zijn eerste liedjes laten horen, en hoe meer mensen hem hoorden zingen hoe meer liefhebbers er kwamen voor zijn muziek!
De CD-presentatie
De Cd-presentatie werd gehouden op de waarschijnlijk meest logische plek hiervoor; Café ’t Ströatje in de Groenstraat in Landgraaf, omdat het Groenstraats dialect en het Groenstraat Bargoens rondom deze plek zijn oorsprong vond en hier nog steeds gesproken wordt.
Na enkele sprekers (de woordvoerster van ut Keieskwieëste, de wethouder van cultuur van gemeente Landgraaf Frans Bremen, streektaalfunctionaris Nederlands-Limburg Pierre Bakkes, “d’r Gröppige” (de burgemeester) van Landgraaf Bert Janssen, en zelfs Hendrik van Veldeke kwam nog even langs) die de moed van Jo Vek loofden en erop wezen dat de cultuurhistorische waarde van deze CD niet in woorden uit te drukken was, was het de beurt aan de buurman van Jo Vek, Paul van Loo (samen met Ivo Rosbeek en Emil Szarkowicz) om enkele liedjes ten gehore te brengen van hun CD “Ede Staal” met daarop Limburgse bewerkingen van de in 1986 overleden Groningse volkszanger Ede Staal.
En toen was het eindelijk de beurt aan Jo Vek, die samen met gitarist Roy Ginsel het liedje “Miene dreum” zong. Een liedjesliedje, sterk door alleen de gitaar en de zang van Jo Vek. Hierna speelde Jo Vek samen met Roy Ginsel, Ivo Rosbeek en Emil Szarkowicz “Vinstere”, wat in de Limbo top 10 heeft gestaan. Daarna was het de beurt aan het zeer gevoelige nummer “Leef mam”, wat Jo Vek ongeveer 15 jaar geleden voor zijn moeder heeft gezongen kort voordat ze stierf. Het was de eerste keer dat hij iemand naar zijn “gekliemper” had laten luisteren. Toen hierna het applaus aanhield speelde Jo Vek, begeleid door alleen nog zijn eigen gitaarspel, het slaapliedje “Sjniëpse dabbet”.
De presentatie was een sfeervol geheel, ook dankzij de vele verenigingen die in vol ornaat acte de présence gaven!
De CD
Samen met gitarist Roy Ginsel en multi-instrumentalisten Ivo Rosbeek en Emil Szarkowicz heeft Jo Vek uiteindelijk 21 liedjes op deze CD “Kluur Bekinne” gezet, die voor hem een droom is die is uitgekomen! De CD komt in een prachtig boekwerk, met teksten en foto’s over de taal en de betekenis van de liedjes.
Deze CD is een heel bijzonder persoonlijk document van een bijzondere man uit een bijzondere straat!
Meer informatie
www.inbetweens.com/index1.php?page=/rec_cd_detail.php&cdid=LRCD003