De bramericana van Gerard van Maasakkers
Gerard van Maasakkers heeft afgelopen maanden gewerkt aan zijn nieuwe theaterprogramma Vol Dagen.
In januari komt zijn nieuwe cd uit. Dat belooft opnieuw een aardige cd te worden, Als daar de nieuwe nummers
op komen die hij afgelopen weekeinde liet horen tijdens de première van Vol Dagen, dan belooft het weer een
mooie cd te worden.
Na try outs in Deurne, Den Bosch en Berkel Enschot was de première vijdagavond in het Muziekcentrum in Eindhoven. Van Maasakkers zong daar - voor de pauze nog een tikkie zenuwachtig - enkele van zijn bekende songs, maar dus ook zeven gloednieuwe en enkele songs die hij al een tijdje op de buhne brengt, maar die nog
niet op cd staan.
Daaronder de twee nummers die hij "leende" van Jan Willem Roy en die hij voorzag van een Brabantse vertaling.
Het is te hopen dat die songs ook nog op zijn cd komen. Dat is in ieder geval de bedoeling.
Henk bezocht zowel de try out in Berkel Enschot als de première in Eindhoven. Hij maakte de volgende recensie,
die in een ingediktere vorm ook in het Eindhovens Dagblad is gepubliceerd.
Het is al een meezinger: We Gaon Op Huis Aon. Het laatste nummer is nog niet weggestorven of moeder
Van Maasakkers van boven de tachtig daalt vanaf rij acht af naar het podium om zoon
Gerard - en het publiek - te ontroeren met een dikke bos bloemen en een nog dikkere zoen.
Liedjeszanger en -schrijver Gerard van Maasakkers trekt volle zalen met zijn nieuwe programma Vol Dagen.
De drie try-outs waren uitverkocht, evenals de officiële première vrijdag in het Muziekcentrum Eindhoven.
Zaterdag zat het daar opnieuw vol. En steevast na afloop stralende gezichten.
Van Maasakkers heeft in zijn lange carrière een trouwe aanhang opgebouwd. Dat trouwe is wederzijds.
Gouwe ouwen blijven, ook al betreft het officieel een nieuw programma. Kakelvers zijn zeven van de negentien nummers. Drie maken al wat langer deel uit van zijn repertoire, maar staan nog niet op cd.
Sommige liedjes - vooral de wat beschouwender - hebben meer tijd nodig om te beklijven.
Maar als hij dichter bij huis blijft , zoals in Liedje van Altijd - over zijn moeder - dringt hij door tot ieders ziel.
Dat heeft hij niet van vreemden.
Teder
Met hammond-orgel en drums/percussie erbij klinkt het groepsgeluid voller dan voorheen, maar behoudt
voldoende transparantie. De drums worden met de hand bewerkt door de uitmuntende aanwinst
Ron van Stratum; er komen nauwelijks trommelstokken aan te pas. Als akoestische gitaar en contrabas
sporadisch worden vervangen door de elektrische varianten gebeurt dat evenmin opdringend.
Zijn groep staat als een huis. Het indrukwekkendst blijven echter de rustige intermezzo's waarin
Van Maasakkers - enkel op gitaar begeleid - teder zingt zoals in Kan De Deur Nie Dicht en As Ik Zing Vur Jou..
Nee, Gerard van Maasakkers is er de man niet naar om zijn publiek met plotse stijlveranderingen te bruskeren. Stilletjes is hij afgelopen jaren teruggekeerd naar het Brabants. Nu sluipt geleidelijk wat americana in zijn muziek. Sleutelrol speelt daarin het nieuwe hammond-orgel, een erfenis van het samenwerkings-project met americana-zanger JW.Roy. Drie songs stammen rechtstreeks uit de americana. Broken Wings van J.W.Roy is bewerkt tot het prachtige As ge ooit. Nog zo'n juweeltje van Roy: September '95 werd Zonder vleugels.
En dan is er nog Boom aan de rivier, een vertaling van I Stood By The River van die andere vaderlandse topper uit de alternative-country, Ad van Meurs.
Daarnaast bespeur je het Amerikaanse rootsgeluid ook in de arrangementen van Liedje van Altijd, De Aardappeleters en Bootje van Krantenpapier. Brabantse teksten in een americana-jasje, je zou het bramericana kunnen noemen.
Het is nog wennen aan de uitbreiding van het arsenaal toetsen. Soms klinkt het hammond-orgel wat té scherp
in de hoge tonen, zoals in Boom aan de Rivier. Of overdramatiseert een synthesizer de klassieker Cis Verdonk. Waar toetsenist Bart de Win zulke elektronische uitstapjes maakt, neemt hij evengoed de traditionelere
accordeon ter hand. Compensatie komt ook van het rootsy mondharmonikaatje van gitarist Harry Hendriks.
Van Maasakkers put zoals gewoonlijk uit tal van bronnen, de ene keer klinkt zijn muziek funky zoals in
Nee Gij, dan hoor je een calypso in Ik Loop of ragtime in Benny. Hij bespeelt naast gitaar ook soms accordeon. Harry Hendriks - gegroeid als gitarist - voegt een uitheems instrument toe in de vorm van een afrikan, een tot gitaar omgebouwd benzineblik met een metalig mandoline-geluid.
Een ander "werelds" geluid introduceert Ron van Stratum. Hij trommelt geregeld met zijn handen op een soort cãjon, een houten kistje dat ondermeer in de flamenco-muziek opgeld doet.
Vol Dagen is afwisselend, boeiend en uitgebalanceerd opgebouwd. Van Maasakkers heeft voor het eerst een regisseur in de arm genomen, maar van opzichtige theatrale effecten is gelukkig geen sprake.
Gerard van Maasakkers en de Vaste Mannen. Programma Vol Dagen. Gehoord: try-out zaterdag 21 september De Schalm Berkel Enschot en première op vrijdag 27 september in de VSB-zaal van Muziekcentrum Frits Philips Eindhoven. Vol Dagen komt de komende weken ondermeer in Heerlen 4 en 5 okt, Breda 10 okt, Waspik 12 okt, Mol 25 okt en Bergeijk 13 dec. Volgend jaar volgen: 10/01: Uden, 17/01 Bergen op Zoom, 23/01 Tilburg, 24/01 Berlicum, 28/01 Beusichem, 31/01 Arnhem, 01/02 Almelo, 01/03 Alphen a/d Rijn, 08/03 Cuijk, 09/03 Cuijk, 15/03 Oosterhout, 05/04 Druten, 17/04 Nuenen, 18/04 Nuenen, 02/05 Drunen, 03/05 Valkenswaard, 10/05 Nijmegen.