Minifestival Turhout op
Gjallarhorn na niet zo'n succes
Zaterdagavond was er in De Warande in Turnhout een mini folkfestival met de groepen
4 Wheel Drive, Real Ones, Taraf de Haïdouks en Gjallarhorn. Paul en Peter waren erbij. In telegramstijl deden ze meteen na afloop verslag:
Turnhout was heel gezellig, maar qua muziekbeleving geen groot succes. Gek genoeg niet helemaal uitverkocht, zo'n 600 man. De opzet werkte niet echt. Eerst een concert in de
grote zaal (Gjallarhorn), dan naar de hal (4 Wheel Drive). Dan weer grote zaal
(Taraf de Haïdoeks) om vervolgens af te sluiten in de hal (Real Ones). Mensen beschouwen
die hal als een soort van foyer. Beetje drinken en buurten. Niet veel aandacht voor de muziek. Ook een wereld van verschil wat het geluid betreft. In de grote zaal was dat veel beter.
Gjallarhorn was weer in grote vorm. Met behulp van de zeer goede (eigen) geluidstechniek benaderden ze het geluid van hun jongste cd Grimborg. Met name viel ons de geweldige kwaliteit op van de snarenman op zijn mandola en viool. Natuurlijk was er net als in
Dranouter die mooie lang uitgerekte afsluiter met de cow-calling van Jennie Wilhelms
en de slideredoo-solo door Tommy Mansikka-Alvo. Vreemd genoeg moesten ze na hun
eerste toegift het podium af, terwijl ze klaar stonden om een tweede te geven.
4 Wheel Drive is echte bluegrass, niet aan ons besteed. De samenzang vinden we
normaal wel aardig, maar dit neigde naar zo'n dixieland-stijltje.
Overigens leek de groep last te hebben van het rumoer in de foyer.
Taraf de Haïdouks: razendsnelle zigeunermuziek en ellenlange ballades (niet geïntroduceerd,
dus je moest maar gokken waar het over ging). Dat concert hebben we niet uitgezeten.
De Noorse groep The Real Ones was ons op het Tilburgs folkfestival afgelopen keer redelijk
goed bevallen. Nu waren ze opnieuw behoorlijk fanatiek, maar niet echt bijzonder.
Nauwelijks een folky repertoire, meer pop. Zonder violist zou het een doorsnee popbandje zijn.