Americana-zangeres Neko Case verovert Paradiso
De Amerikaanse americana-zangeres Neko Case gaf afgelopen zondag een overtuigend en intiem concert in Paradiso. Mét Calexico maakte ze het album Blacklisted. En in het bovenzaaltje van Paradiso in Amsterdam werd ze slechts begeleid door twee muzianten op banjo, (steel)gitaar en contrabas. Enthousiaste lovende reacties waren haar deel. Zo ook in De Volkskrant en op de site Alt.Country.nl. Hier enkele citaten:
Gijsbert Kamer in De Volkskrant:
…Haar stem klonk bij vlagen hemelbestormend mooi (…) met een intensiteit die in veel americana ontbreekt… …Niet alleen haar voorkeur te graaien in het repertoire van Bob Dylan en Harry Smiths Anthology Of Folk Music riep herinneringen op aan 16 Horsepower, ook de manier waarop ze een Wayfaring Stranger naar haar hand zette, deed denken aan de bezieling die Dave Eugene Edwards in het werk van anderen weet te leggen… …Neko Case is beslist een toevoeging aan het americana-corps. Net als Handsome Family en 16 Horsepower heeft ze een mooie balans gevonden tussen klassieke folk en eigen materiaal. Het had alleen wel wat onstuimiger gemogen. De rem eraf een volgende keer, en een echte drummer mee…
Jan the Lazyman (Lazy Sunday Dream) op de site Al.Country.nl:
…en toen werd het tijd voor Neko Case, de Canadese engel in de Paradiso. Ik heb haar ooit gezien in een tuin in Austin Texas waar zij mij omver blies en ik was daarom extra blij dat zij in de Paradiso kwam. Neko is een verschijning apart en mijn jongenshartje begon lekker te kloppen, want deze vrouw is wat mijn oma zou zeggen een doerak. En daar stond ze met rood wild haar, vrolijk en gedreven. Haar stem is goddelijk en haar liedjes maken je blij. Het was jammer dat niet de gehele band aanwezig was, want dat had de vlam in de pijp opgeleverd. Ik ging voor het eerst nuchter (uit de Paradiso) naar huis met haar homerecording (in de keuken opgenomen) album Canadian Amp. Neko is een diva en een engel tegelijk...