Concert Mary Black: Om de emotie te voelen,
moet je voortdurend bij de les blijven
Mary Black is bezig aan een uitgebreide tournee. Komende dagen staat ze nog in tal van plaasten in Nederland (zie agenda oktober) en vanavond bijvoorbeeld in De Harmonie in Leeuwarden. Ze laat zich begeleiden door Bill Shanley (gitaar & zang), Steve Cooney (gitaar & zang), Pat Crowley (toetsen, accordeon & zang), James Blennerhassett (bas) en Martin Ditcham (drums). Afgelopen zaterdag stond ze in de Oosterpoort in Groningen voor 1200 enthousiaste liefhebbers. Voor het Dagblad van het Noorden was Peter van der Heide erbij. Onder de kop Een fraaie maar stijve Ierse nachtegaal', verscheen gisteren zijn recensie. Hier enkele citaten:
...Het is het zuivere stemgeluid dat deze nachtegaal tot de bekendere vertolkers van traditionele Britse en Keltische folk heeft gemaakt. (...) Zoals aan haar stem geen kraakje te bespeuren viel, zo was ook haar voorkomen. Keurig en stijfjes en daardoor ook wat aan de brave kant. Daar veranderden ook haar vijf begeleiders niets aan, zij beperkten zich tot een bijrol op hoofdzakelijk akoestische instrumenten....
...Wat meer muzikale inbreng en minder zang had de liefdesballades meer adem kunnen geven en de zeggingskracht van de stortvloed aan woorden versterkt. Om de emotie te voelen, moest je nu voortdurend bij de les blijven. Vermoeiend, zeker omdat de teksten bij vlagen erg moeilijk waren te verstaan. Hierdoor slaagde Black er niet in die verpletterende indruk te maken waartoe ze in staat moet worden geacht....
...Alleen tegen het einde zagen we een glimp van haar kunnen toen ze Bob Dylan coverde. Niet Forever Young waar de hele avond om gesmeekt was, maar het gospelachtige Lay Down Your Weary Tune. Met het gevoelige - en door de vrouwen in de zaal instemmend meegezongen - Only A Woman's Heart werd vervolgens op het hoogtepunt geëindigd...