Het 25-jarige Ierse accordeontalent David Munnelly kon ons vorige week vrijdag tijdens zijn concert in Valkenswaard volledig overtuigen (zie onze recensie d.d.). Een dag later speelde hij in het Chassé-theater in Breda. De wat ziekige Munnelly viel daar minder in de smaak bij Dieter van den Bergh, die een recensie schreef voor BN De Stem. Hier enkele citaten:
...De accordeonist uit County Mayo, een gedrongen en wat schuchtere grijze muis in Hema-trui, is het prototype anti-ster; maar bouwde in korte tijd een aanzienlijke reputatie op als de nieuwe Ierse accordeonvirtuoos. (...) Of het nu aan zijn band lag, met de wat aanstellerige violist Daire Bracken (oprichter van de band Danu) en Davids jongere (en nog dikkere) broer die de Ierse bodhran-trom slechts leek te aaien, of aan de wat ziekige Munnelly zelf, de soms wat kitscherig aandoende tunes wilden niet echt vlammen of swingen, slechts sporadisch werd het rauw of meeslepend, zoals het hoort bij de betere Keltische folk. Munnelly kan een aardig moppie spelen, zoveel werd wel duidelijk, maar de Ier moet tot spannender dingen in staat zijn op zijn melodeon en zijn - door de Oost-Brabander Frans van der Aa gebouwde - diatonische knoppenaccordeon. Meest verrassend waren de bijdragen van gastzanger Andrew Murray, die op indrukwekkende wijze enkele Richard Thompson-composities bracht. Groovy of niet, het publiek leek het allemaal prachtig te vinden. Maar alsjeblieft, kan dat meeklappen voortaan misschien verboden worden? ...