-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
De virtuoze muzikanten van de Mongools-Perzische groep Sedaa hebben hun thuisbasis in het Duitse Hannover en zijn graag geziene gasten op diverse podia in ons land. Ook concertorganisatie Groeten Uit Oisterwijk nodigt ze regelmatig uit voor een optreden. Vanmiddag verzorgden zij in triovorm de seizoensopening in het goedgevulde Lodewijkskerkje, dat over een fraaie akoestiek blijkt te beschikken.
In Sedaa komen twee Oosterse muzikale tradities, die van Mongolië en Perzië, samen. Wat direct opvalt is het instrumentarium, cajón, akoestische gitaar en een grote handtrommel (bespeeld door Omid Bahadori uit Iran) zie je vaker in de folk, een soort cimbalom of hakkebord (dat schijnt in dit geval een yochin te heten, die bijzonder vakkundig door Ganzorig Davaakhuu wordt bewerkt) ook, maar iets wat op een uit de kluiten gewassen cigarbox-gitaar lijkt ken ik nog niet. Het blijkt een morin khuur te zijn, ook wel een paardenhoofdviool genoemd, die min of meer staand als een cello bespeeld wordt met een strijkstok. Dat levert een intrigerend geluid op, net als de driesnarige contrabas (ook met een paardenhoofd trouwens) die voor het merendeel van het optreden gehanteerd wordt door Naraa Naranbaatar.
De mannen zijn vaak in kleurige oranje gewaden te zien, maar dit keer dragen ze stemmig zwart met ingenaaide patronen en bijpassende laarzen met puntige voeten. Dat sluit mooi aan bij de sobere inrichting van het protestantse Lodewijkskerkje waar GUO dit seizoen voor het eerst enkele optredens organiseert. De fraaie akoestiek zorgt ervoor dat alles nagenoeg onversterkt kan plaatsvinden, van Mongoolse instrumentalen waarbij je je zo de wilde paarden op de steppe kunt voorstellen tot een prachtig a capella stuk met die kenmerkende hypnotiserende boventoonzang dat zonder meer indruk maakt, maar ook een in het Farsi (de taal van Iran) gezongen lied is een lust voor het oor.
En hoewel we het niet kunnen verstaan, maken de mannen van Sedaa hun muziek zo toegankelijk dat je ook als westerling op een of andere manier begrijpt dat het over de liefde gaat, over paarden of een enkele keer over een kameel. Alsof het filmmuziek is, de beelden verzin je er dan gemakkelijk zelf bij.
Enkele beelden die Ronald Rietman deze middag maakte:
