-door Mirjam Adriaans, foto Ronald Rietman-
Een klein, maar aandachtig publiek was gisteravond in Gemert getuige van een optreden van TSOP skg, en ik hoor u al denken “wie is dat nou weer?”. Welnu, hij komt uit Griekenland, is zo midden twintig en studeert aan het conservatorium in Utrecht. Hij maakt muziek dus, en is een getalenteerd singer-songwriter die liedjes maakt vanuit zijn hart, zo konden we constateren.
Nikos Tsopoglou Gkinas, zo luidt zijn volledige naam, maar het is voor ons een tongbreker dus kort hij die in tot Nikos Tsop en gebruikt TSOP skg als artiestennaam. Bijna twee jaar geleden zag ik hem voor het eerst spelen, als gastmuzikant op een elektrische gitaar bij een kerstoptreden van Bart de Win (Tip Jar). De Win is naast muzikant ook docent aan het conservatorium van Utrecht en, inderdaad, Tsop is een van zijn leerlingen. Het optreden toen was zoals altijd een heerlijk festijn vol kerstklassiekers, maar die jonge gast met die gitaar, die maakte indruk met wel heel sterk spel. En zijn stem bleek ook nog eens bijzonder prettig in het gehoor te liggen, zachtwarm met een fijn randje, ik was gelijk nieuwsgierig naar zijn eigen werk. Vervolgens kwam de lockdown en via een livestream op Facebook wist hij me verder te intrigeren met zijn songteksten. Maar een livestream is geen concert met publiek en bijbehorende interactie, dus ik greep de kans om TSOP skg in levende lijve te zien. Daar heb ik geen moment spijt van gekregen.
TSOP skg schrijft over persoonlijke aangelegenheden, over Utrecht en de Oude Gracht in Lady Canal of over zijn familie in het nummer Ohio. Maar hij kent ook zijn klassiekers, getuige de covers van John Prine (That's The Way The World Goes Round) en JJ Cale (Magnolia), die hij met minstens zoveel gevoel zingt als zijn eigen werk. Deze avond begeleidt hij zichzelf op een akoestische gitaar, waardoor zijn liedjes op de voorgrond komen te staan en het is een plezier om te luisteren naar al het moois dat deze jonge gast te vertellen heeft. Zowel in de liedjes als in de aankondigingen komt hij naar voren als een romanticus, iemand die inspiratie haalt uit wandelingen en liedjes maakt vanuit zijn hart. En dat klinkt als een warm briesje op een koude nacht.
Hoewel Tsop in zijn eentje al de aandacht weet vast te houden, heeft hij deze avond zijn docent als gast meegenomen. De Win begeleidt subtiel op accordeon (en heel af en toe vocaal) in meanderende noten die zich nestelen in de fijne akoestische klanken van de gitaar. Het is geen echt noodzakelijke ondersteuning, Tsop is zonder meer een sterke gitarist die zich ook solo uitstekend weet te redden, maar het geeft de liedjes en dit optreden wel een heel fijne kleur. TSOP skg dus, onthou die naam.