-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
"Ik moet morgen vroeg op, maar ik blijf hier tot het einde!" Het is slechts een van de enthousiaste reacties van het publiek in de pauze bij de eerste FolkNight in 't Rozenknopje in Eindhoven. Het trio Still Here is een muzikale voltreffer met eigen versies van bluegrassklassiekers, maar af en toe ook een verrassende interpretatie van andere helden.
De opkomst van een kleine dertig bezoekers is aardig als je bedenkt dat het de eerste keer is dat er eeen FolkNight georganiseerd wordt en dit pas het tweede optreden is van Still Here. Maar eigenlijk verdient het trio meer. Een deel van het publiek kent de muzikanten al en die hebben hun kwaliteit allang bewezen in diverse andere formaties. Janos Koolen kennen we onder meer van Steam Power en de Shisha Group en hij speelde samen met Izak Boom in Spoor en bij Kaz Lux. En dat is slechts een heel kleine greep uit het pak aan ervaring dat deze mannen hebben. Samen met bassist Lucas Beukers (Gé Reinders, Liseth Horsten, MILK 2.0, Als Je Een Linkse Hobby Bent...) delen zij een liefde voor bluegrass en oldtime muziek. En die dragen ze met hart en ziel uit in heerlijke liedjes die zo af en toe heel fijntjes, licht jazzy uitwaaieren in lekker ontspannen sferen.
Als je niet van banjo of mandoline houdt ben je deze avond aan het verkeerde adres, maar gelukkig bestaat het publiek uit liefhebbers en die laten zich dan ook luidkeels horen. In daverend applaus welteverstaan, niet tijdens de liedjes, want dan wordt er geluisterd, naar de fraai gespeelde covers die het trio vakkundig ten gehore brengt. Werk van onder meer Tim O'Brien, Ricky Skaggs en Sam Bush ("wie kent Sam Bush? O, da's toch wel een promille van het publiek") zetten ze naar hun eigen hand en daarnaast zijn er verrassende interpretaties van nummers van Fats Domino, Johnny Cash en zelfs Elvis Presley. Stukken die een wel heel lekker zittend oldtime of bluegrass jasje aangemeten krijgen, alsof ze altijd al zo bedoeld waren. En als ze dan ook nog een heel mooie versie van Wayfaring Stranger aan mijn verzameling toevoegen is voor mij de avond zelfs meer dan geslaagd.
Een eervolle vermelding is er voor Osmosis, het sprankelende instrumentaaltje dat Janos schreef voor Kaz Lux en voor de stukken van John Hartford, die voor zowel Izak als Janos al heel lang een inspiratiebron vormt. Prachtig is het vrij ingetogen In Tall Buildings, een van de liedjes deze avond waarbij ik terugdenk aan Vals Plat, een Nederlandstalige bluegrassformatie waar Izak Boom deel van uitmaakte en die dit stuk opnam als Hoge Gebouwen (met een prachtige tekst van Jeroen Jongsma). Maar hij schreef ook I'm Still Here en dat is het lied waar de heren zich naar vernoemd hebben. Want ze zijn er immers nog, als muzikant. Maar het heeft zoveel meer betekenissen, want hebben we niet allemaal wel iemand die we moeten missen terwijl wij er nog zijn? Boom noemt bijvoorbeels Ad van Meurs, naar wie deze zaal boven de Rozenknop vernoemd is, hij heeft immers heel veel betekend voor andere muzikanten. De zaal is, na de recente verbouwing, een prachtlocatie geworden die zich prima leent voor intieme folkconcerten.
Deze mannen hebben heel duidelijk veel meer in hun mars dan simpelweg noot voor noot covers spelen. Dat zit hem niet enkel in de fijne arrangementen voor banjo, gitaar en mandoline, ondersteund door een ontspannen bas, maar ook in het spelplezier en de passie waarmee Still Here het repertoire benadert. Het publiek vraagt dan ook enthousiast om een toegift en krijgt zelfs een tweede, maar dan is het echt voorbij: "That's all folks!"