-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Om hun dertigjarig jubileum te vieren ging Blue Dew dit weekeinde naar het Perrontheater in Zwolle, waar in een intieme sfeer twee keer het programma My Turn Of Phrase gespeeld werd. Dit keer kozen ze voor een liedjesvoorstelling, doorspekt met verhalen achter de nummers. En telkens weer valt op hoeveel passie voor muziek deze heren en dames hebben.
Dertig jaar geleden begon het verhaal met het bandje The Bright Side Of Life, zo vertelt John Beumer (lid van het eerste uur, bas, bluesharmonica, zang) me, ze speelden vooral bluegrass, maar Pim Leutholff (ook al dertig jaar actief in de band, zang, gitaar, bodhrán) kwam al snel met Ierse muziek. Ze hebben in kroegen gespeeld, maar allengs kwam de voorliefde voor balladen bovendrijven en dan wordt het toch tijd voor een andere naam. Aangezien hun nieuwsbrief op dat moment al Blue Dew News heet (blue voor bluegrass, dew voor Ierse whiskey) is die zo gevonden in Blue Dew. In 2004 duiken ze echt de theaters in met een audiovisueel programma, The Long Journey Home. Met succes, dus worden er meer verhalenvoorstellingen gemaakt. Voor het dertigjarig jubileum wordt Leutholff gevraagd om zijn favoriete liedjes bij elkaar te verzamelen. Hij heeft heel lang vooral op de achtergrond gitaar gespeeld, maar nu treedt hij voor het voetlicht (doet zelfs wat stukken solo) met een warme stem. Van drie van zijn grote helden, Andy Irvine, Paul Brady en Liam Clancy, maakte hij ook nog eens portretten die een fraai decor vormen voor deze voorstelling.
Ierse muziek speelt nu dus een grote rol bij Blue Dew, maar, zo laat Beumer weten, 's avonds laat na verjaardagen of rond het kampvuur op de camping bleek Pim Leuthoff nog urenlang te kunnen putten uit repertoire dat niet op de setlijsten terechtkwam. Dat komt dus nu aan bod, en Leutholff vertelt erbij over de tourbus van een jonge Andy Irvine die stukging (diens My Heart's Tonight In Ireland komt deze zondagmidag voorbij en vinden we ook op de cd The Long Journey Home van Blue Dew), over zijn eigen ervaringen in Ierse pubs en over Paul Brady die met Nothing But The Same Old Story niet alleen destijds de ervaringen van Ierse arbeiders in Engeland aan de kaak stelde, maar nu ook de titel van het programma levert: My Turn Of Phrase. Samen met Andy Irvine schreef hij ook nog Mary And the Soldier, een lied over een jongedame die graag samen met haar lief de oorlog in gaat, waar het prachtig indringende Waltzing Matilda van Eric Bogle juist een heel ander verhaal vertelt over de Eerste Wereldoorlog.
In de tweede set gaat de groep juist meer richting Amerika, met Past the Point Of Rescue (eigenlijk een countrylied, maar wel degelijk door een Ier (Mick Hanly) geschreven en The Circle Game van de Canadese folkzangeres Joni Mitchell, kampvuurlied bij uitstek ("hoe valser hoe beter"), al voelen de bezoekers zich niet echt geroepen deze middag. En dan is er natuurlijk nog The Dutchman, eigenlijk van ene Michael Peter Smith, maar wie kent hem niet, net als Pim Leutholff, van Liam Clancy? Als dan in de toegift nog de Swimming Song van Loudon Wainwright III voorbijkomt (in de zomer gaat de hele band naar Ierland met de boot, want anders is het toch wel een eind zwemmen, vandaar), dan weet je het gewoon zeker, hier zit passie voor muziek in.
En die passie voor deze balladen in het bijzonder straalt niet alleen van Leutholff af, maar de hele groep toont een gedreven spelplezier, Beumer laat regelmatig zijn bluesharmonica spoken, Ernst Bunders (een soort vaste gast) weet de percussie lekker subtiel te hanteren, Helga Huisjes (nog maar vijf jaar lid, maar zo te horen al helemaal ingeburgerd in de band) heeft een fijne hand op gitaar en ukulele. Violiste Wendy van Zomeren is met twintig jaar lidmaatschap al aardig oudgediend, maar ook zij speelt nog immer vol gevoel, al wil haar instrument met name in de tweede set niet echt meewerken. En dan is er nog altijd de samenzang van de groep, dat kampvuur heb je je zo voorgesteld, zeker in de intieme omgeving van het kleine Perrontheater, waar we allervriendelijkst ontvangen worden.
My Turn Of Phrase zal nog een aantal keren gespeeld worden, maar in de zomer in Ierland komt ongetwijfeld weer inspiratie voor een nieuwe voorstelling van Blue Dew. John Beumer verklapt stiekem al wat ideetjes te hebben, misschien wel iets met heel veel muzikanten. Maar niet verder vertellen hoor, dat komt allemaal vanzelf wel, in de zomer, in Ierland, of daarna, ach we zien wel.