-door Mirjam Adriaans, foto’s Ronald Rietman-
Afgelopen weekend waren Martin & Eliza Carthy in Zaandam en Oisterwijk te gast. Voor het publiek werden het twee bijzondere optredens, de twee mogen dan iconen zijn uit de Engelse folk, op het podium staan gewoon een vader en dochter prachtig samen te spelen.
De inmiddels 77-jarige Martin Carthy is voor velen de reden om een van de twee concerten te bezoeken. Het zou immers wel eens de laatste keer kunnen zijn dat we deze folkheld nog kunnen zien op een Nederlands podium. De verwachtingen zijn hoog, en geheel foutloos gaat het niet, maar het duo weet zonder meer indruk te maken met twee prachtige concerten. Wat opvalt is de hechte interactie tussen vader en dochter, die samen iets moois neerzetten waar ze het publiek graag bij betrekken.
Over de zaterdag bij Roots aan de Zaan in de uitverkochte Verkadezaal in Zaandam schrijft Ton Maas voor Mixed Worldmusic.com:
...Hij oogt fragiel, maar zijn krachtige stem en zijn uit duizenden herkenbare gitaarspel, statig en trefzeker, weerspreken die indruk meteen zodra hij en dochter Eliza beginnen aan hun optreden bij Roots aan de Zaan...
....Het is een voorrecht om echt grote artiesten als de Carthy's aan het werk te zien. Met gestaalde perfectie heeft het weing of niets te maken, wel met doorleefd vakman/vrouwschap. De ongedwongenheid van hun optreden zou de indruk kunnen wekken dat het allemaal vanzelf gaat, maar wie zelf enige ervaring heeft met musiceren weet wel beter. Eerst is er de lange weg naar meesterschap, voordat je er speels bovenuit kunt stijgen, zoals Eliza en haar vader in de Verkadezaal van Fluxus demonstreren. Zonder merkbare inspanning weten ze de aandacht van hun publiek twee uur lang vast te houden...
Het volledige verslag (inclusief foto’s) van Ton Maas is te vinden op: https://www.mixedworldmusic.com/nieuws/newsItem.php?n01ID=21020.
Op zondag is Oisterwijk aan de beurt. Bij hun GUO-concert in Hotel Boschoord weten vader en dochter Carthy opnieuw een zekere magie te bewerkstelligen met hun heerlijk ongedwongen gedrag en prachtige stemmen, onder begeleiding van zijn karakteristieke percussieve gitaarspel en haar treffende vioolklanken. Helaas hebben ze geen cd’s meer over, die zijn in Zaandam al allemaal van eigenaar gewisseld, maar het optreden wordt er niet minder bijzonder om en er wordt muisstil geluisterd door de kleine 60 bezoekers, die soms zelfs tot tranen toe geroerd worden door al het moois deze middag.
Hoogtepunten zijn er genoeg, bijzonder voor mij zijn het verhaal van Martin Carthy over zijn bezoek aan een folkclub toen hij een jaar of zestien, zeventien was en het lied Died For Love, van Mike Waterson.
In de folkclub zag Carthy (“een jaar of zestig geleden”, maar dat wuift hij snel weg) een oude folkzanger, wist niet wat hij hoorde, zijn maat was al vertrokken en hij moest terug wandelen naar huis. Onderweg dacht hij “zo kun je niet spelen, dat kan gewoon niet”. Tot die avond had hij eigenlijk niet echt iets bijzonders met folk. Tegenwoordig is hij zelf een folkheld, maar je voelt zijn bewondering voor die oude man nog steeds.
En Died For Love heeft ook zijn eigen verhaal. Mike Waterson (broer van Norma Waterson, moeder van Eliza en vrouw van Martin) werd met stokken de studio ingejaagd, vertelt Eliza, maar hij vond steeds dat het lied niet af was, dus kwam het niet op een plaat. Na zijn dood kwam er toevallig een keer iemand met een bootleg uit de jaren ‘60 op de proppen, van die opname hebben vader en dochter het lied geleerd en op het album The Moral Of The Elephant gezet. De gevoelige uitvoering die volgt deze middag raakt tot op het bot.
Na afloop vertelt Martin dat hij zaterdag in het gebouw [de Vermaning, red.] is geweest waar de grotere concerten van Roots aan de Zaan weer gaan plaatsvinden. Hij is nog danig onder de indruk, ook van het feit dat het eruitziet als een schip en zou er graag gespeeld hebben. En over Happiness, een lied van Molly Drake waarvan ze een mooie versie hebben laten horen, laat hij weten dat haar werk ook op een cd is uitgebracht. Thuis even opzoeken leert me dat er zelfs twee albums zijn, Molly Drake uit 2013 en afgelopen februari verscheen Tides Of Magnificence, Songs and Poems of Molly Drake.
Op Facebook lees ik reacties van zowel organisatoren als bezoekers, allen enthousiast over deze aardige en fantastische folkheld met een dochter die in topvorm was. Iedereen heeft een prachtig concert gezien, of dat nu op zaterdag was of zondag, en misschien is het toch niet de laatste keer dat we Martin Carthy konden bewonderen in ons land. Hij wil alvast graag terugkomen, dus wie weet...