-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Ze zijn er nog, de toegewijde muzikanten die luisterfolk met liefde omarmen. Een daarvan is Linde Nijland, die gisteravond bij Meneer Frits in Eindhoven voor de gelegenheid in uitgebreide bezetting speelde (naast gitaar en cittern ook bas en viool) en bovendien een bijzondere 'mystery guest' had.
Ontspannen staat Linde Nijland op het podium, al heeft ze nog wat last van de naweeën van een flinke griep. Het kost haar wel een beetje moeite om een hoge toon te halen, maar ze komt er uiteindelijk toch heelhuids uit. Voor de folkliefhebber wordt het genieten, eerst van het a capella gezongen A Sailor's Life, dat ze via haar grote voorbeeld Sandy Denny leerde kennen, daarna van een overzicht uit haar inmiddels behoorlijk uitgebreide oeuvre. Ze wordt voor dit optreden niet alleen begeleid door haar vaste partner Bert Ridderbos (cittern, accordeon), maar heeft voor de gelegenheid ook bassist Eddy de Jonge en violist Joost van Es (o.a. 4Wheel Drive, Frédérique Spigt) meegenomen, waardoor een voller geluid ontstaat, waarin overigens nog steeds de mooie luisterliedjes centraal staan.
Er komen nog wat meer covers voorbij, onder meer Matty Groves van Sandy Denny, het bewogen Wildwood Springs van Eliza Gilkyson, Leaving At Dawn van Allan Taylor en een maatschappelijk betrokken Tarpaper Shacks van Si Kahn, maar het repertoire van Linde Nijland bevat ook flink wat eigen werk. Ze is al een tijdje bezig met het schrijven van songs voor een nieuwe cd; I Am Here dat de afgelopen paar jaar al vaker bij haar optredens voorbijkwam is er daar eentje van, maar het licht filosofische As I Lay Here In My Silence en House On Water heeft ze nog niet eerder voor publiek gespeeld. Dat laatste is ontstaan in de spannende momenten die zij en Bert Ridderbos beleefden toen het water van het riviertje waaraan hun huisje ligt wel heel flink begon te stijgen vorig jaar.
Naast de nieuwe liedjes krijgen we nog een paar primeurs, zo wordt het Groningse gedicht Wacht'n (tekst van Jan Boer) nu voor het eerst door Linde uitgevoerd samen met de componist van de melodie, dat is namelijk bassist Eddy de Jonge, die ook in de Groninger folkgroep Törf speelt. En in de tweede set worden we verrast met een fijne 'mystery guest'. Nijland vertelt over hoe zij als klein kind al door de kamer kroop met de muziek van Fungus en in de zaal zit niemand minder dan de zanger van die band, Fred Piek. Hoewel hij zich bescheiden opstelt mag hij toch zeker beschouwd worden als een van onze vaderlandse folk-iconen en Linde voelt zich vereerd dat ze met hem samen in een project mag zingen, dat zal onder meer gaan gebeuren op 31 maart bij het Benefietconcert voor Folkwoods en op 7 april als in Zaandam een nieuw initiatief van start gaat, Roots aan de Zaan. Vanavond krijgen we alvast een voorproefje, als Linde Nijland samen met Fred Piek het klassieke Fungus-stuk Vaarwel Bruidje Schoon zingt. Piek mag dan inmiddels al over grijze haren beschikken, zijn stem is nog herkenbaar als vanouds.
Een ander pareltje van de avond is de a capella uitvoering van Farewell To Tarwathie, een prachtig lied over de walvisvaart geschreven omstreeks 1850 toen dat nog als een nobel beroep werd beschouwd. In de toegift sluit Linde Nijland af met een gevoelige uitvoering van No End van Sandy Denny. Van de griep is geen spoortje meer te bekennen.