-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Gisteravond werd tijdens de wekelijkse Blue Border Folk Club in Eindhoven een nieuw singer-songwritercollectief voorgesteld. De zes Broeders van het Zuiden zijn: André van den Boogaart, Ruud van den Boogaard, Björn van der Doelen, Mathijs Leeuwis, Jeroen Kant en Ad van Meurs. Dit prachtige initiatief zorgde voor een topavond vol liedjes in je moerstaal.
Wat goed is hoeft helemaal niet van ver te komen. De Broeders van het Zuiden is een kersvers collectief van Brabantse singer-songwriters die gisteravond bewezen dat ons land flink wat talent in huis heeft, van oudgedienden tot jonge honden. Ze hebben elk hun sterke punten: Ad van Meurs neigt naar het poëtische, André van den Boogaart is intens, Ruud van den Boogaard heeft een jongensachtige charme, Björn van der Doelen schrijft puur en eerlijk, de zachthese stem van Mathijs Leeuwis trekt de aandacht, Jeroen Kant maakt rake teksten. Ze spelen allemaal gitaar en doen dat niet onverdienstelijk, al is er natuurlijk wel verschil in ervaring en stijl.
Iedereen mag twee liedjes doen, tussen de Broeders door mogen ook de Very Girls en Dylan van Meurs spelen. Ik zag ze ook afgelopen maand bij Eindhoven SiSoCity in Meneer Frits en net als die avond weten Ankie Keultjes en Aggie de Kruif te boeien met hun samenzang, heerlijk om die twee stemmen weer samen te horen. Dylan van Meurs brengt twee Townes-nummers ten gehore en maakt daarmee zoveel indruk dat er geroepen wordt om een derde. Met Ad van Meurs en Ankie Keultjes als ouders is zijn keuze om in de muziek te gaan niet vreemd en hij blijkt goed naar ze geluisterd te hebben op dat gebied. Zijn stem is zacht, prettig om naar te luisteren, fingerpicken op gitaar is ie nog niet gewend, tenminste niet voor publiek, maar dat zal ongetwijfeld goed komen. Hij heeft net zijn diploma als uitvoerend muzikant binnen, ben benieuwd hoe hij zich gaat ontwikkelen.
De meest opvallende optredens van de Broeders van het Zuiden waren voor mij Björn van der Doelen, Mathijs Leeuwis en Jeroen Kant. Van der Doelen is bezig met een nieuw album dat in het najaar uitkomt, daarvan zingt hij Voor Mijn Lief en Och Was Ik Maar Bruce Springsteen. Dat laatste ontstond toen hij The Boss op Pinkpop had gezien. Hij blijft eerlijk, ja hij zou graag 'De Baas' genoemd willen worden, maar zijn rol blijft die van toeschouwer aan de zijkant. Dat maakt hem als muzikant juist bijzonder. Het intiem gezongen Wijnen In Frankrijk van Mathijs Leeuwis is nieuw, maar hij voelt zich ook nog steeds prima thuis in het wat rauwere Klei, Stront en Zand over de Brabantse streek waar hij opgroeide. Zijn liedjes worden wat introspectiever, in augustus verschijnt zijn album Het Is Al Lang Geleden.
Jeroen Kant is waarschijnlijk de sterkste tekstschrijver van allemaal, met overtuiging klinkt zijn Hallelujah (nee het is geen cover) waarop het heerlijk humoristische Spuuglelijke Baby volgt. Zijn teksten kloppen, zijn gitaarspel is raak, er wordt terecht nog om een toegift gevraagd. Het wordt echter al laat en er zit een speciale gast in het publiek, die ook nog bereid blijkt om een liedje te zingen. Dus komt de toegift van de avond van Gerard van Maasakkers, voor de gelegenheid aangeduid als Superbroeder van het Zuiden. Hij vraagt wel gelijk Ruud van den Boogaard en Björn van der Doelen om mee te doen, om als kers op de taart As Ge Ooit ten gehore te brengen. Het publiek zingt graag mee en na afloop komen de reacties los op Facebook, waar ook een filmpje van dit nummer te vinden is. Het was een prachtige avond, zo luidt de eensgezinde reactie van muzikanten en bezoekers.