-door Mirjam Adriaans, foto's Marcel Houweling-
Even lijkt ze al een staande ovatie te krijgen voordat ze begint, maar het blijft bij een daverend welkomstapplaus. De hoge noten haalt de 70-jarige Joan Baez niet meer, toch heeft ze ook na ruim 50 jaar podiumervaring nog steeds plezier in wat ze doet.
Het optreden is al tijden uitverkocht en vanaf de eerste tonen die Joan Baez solo op gitaar speelt is het publiek enthousiast. De prachtige akoestiek van het Muziekgebouw in Eindhoven zorgt ervoor dat elk missertje van haar stem goed te horen is, maar die worden haar van harte vergeven. Deze dame heeft een naam, vooral onder oudere muziekliefhebbers, waarvan er heel wat in de zaal zitten. Het merendeel van de bezoekers blijkt hoorbaar te bestaan uit fans en kenners van haar repertoire en velen zijn toch zeker niet veel jonger dan Baez. Ze spreekt dan ook de veelzeggende hoop uit dat niet iedereen hier haar vanaf haar beginjaren in de muziek gevolgd heeft, maar als ze de intro van There But For Fortune (Phil Ochs, hoeveel jongeren zouden deze jonggestorven Amerikaanse protestzanger nog kennen?) instart klinkt er direct een herkennend en waarderend applaus. Ook haar hit The Night They Drove Old Dixie Down (Robbie Robertson) wordt gelijk meegezongen zonder dat ze daarom hoeft te vragen.
Natuurlijk komen er ook enkele Bob Dylan-covers voorbij, al is ze niet zo te spreken over het huidige gedrag van haar voormalig protegé: "Dylan wrote this song BEFORE he went to China" zijn de woorden ter aankondiging van Love Is Just A Four-Letter Word. Na afloop verzacht ze haar woorden weer, zonder hem zou haar repertoire immers veel minder rijk zijn. Behalve Dylan horen we nog meer klassiekers uit haar omvangrijke carrière. Van Silver Dagger, dat op haar eerste elpee staat en hier door multi-instrumentalist Dirk Powell (bekend in bluegrass-kringen) op banjo lekker folky opgeluisterd wordt, tot enkele nummers van haar laatst verschenen studio-cd Day After Tomorrow, waarop ze samenwerkt met Steve Earle.
Het optreden bestaat uit een lange set zonder pauze, Baez speelt veel solo, Powell blijkt een goede begeleider op banjo, mandoline, gitaar of viool, en mag met zijn eigen Just the Way You Are meespelen op piano. Het klinkt gevoelig en breekbaar uit haar mond. Hoe verder de avond vordert, hoe meer plezier ze lijkt uit te stralen, en als ze dan vertelt dat haar moeder inmiddels 98 is en nog steeds haar woordje klaar heeft, dan is het ons duidelijk: Joan Baez is van plan om nog heel lang mee te gaan. Dankbaar neemt ze na Jerusalem (Earle) een eerste staande ovatie in ontvangst, om vervolgens maar liefst 3 toegiften te spelen. Als laatste The Answer Is Blowin' In The Wind, en dan wil de 70-jarige dame, ondanks de derde staande ovatie, toch echt gaan slapen. Het is haar gegund op haar leeftijd.
Meer foto's van dit optreden staan op www.marcelhouweling.nl.