-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Het wordt hoog tijd dat de Unknown Allstars van Marius Preda wat meer bekendheid krijgen. Met hun aanstekelijke, ongebreidelde spelplezier en ontspannen presentatie konden ze gisteravond met groot gemak de Paradox in Tilburg overtuigen.
Buiten vriest het 3 graden, binnen spelen Marius Preda's Unknown Allstars de sterren van de hemel. De temperatuur bereikt met gemak zomerse waarden, en doet verlangen naar het festivalseizoen. Afgelopen mei was deze gelegenheidsformatie (in een iets andere bezetting) de grote verrassing van het Gipsy Festival. Dat smaakte naar meer, zo vond ook de organissatie, dus werd er tijd en geld gestopt in het maken van een cd, Budala Hop, en kwamen er meer optredens.
In de Paradox ontbreekt een naam, die van gitarist Erik Visser, die helaas met een hernia heeft te kampen. Daartegenover staat dat er een paar mooie verrassingen op het podium staan: violiste Blichta Hoopman-Mirando (kleindochter van de beroemde orkestleider Tata) en percussionist Aldo Aranda, die helemaal uit Mexico schijnt te komen, dus staat er letterlijk en figuurlijk een wereldgezelschap. Er is nauwelijks tijd om te repeteren, met leden uit o.a. Slovenië, Bulgarije, Roemenië en Nederland, maar dat doet er niet toe. Dit zijn goede muzikanten, die vol overgave spelen en laten zien dat ze plezier hebben in wat ze doen. Vrijwel de hele avond grijnst Marius Preda van oor tot oor, terwijl hij zijn virtuoze kunsten op de cymbalon vertoont, saxofonist Akos Laki mag er dan een beetje uitzien als een mafioso, het blijkt ook een expressieve showman, die graag contact zoekt met de toeschouwers. Maar de grootste publieksman is toch wel zanger Florian Mocanas, neef van Preda uit Roemenië. Diverse keren zoekt hij de violiste op, danst met haar en lijkt haar zelfs een aanzoek te doen op zijn knieën, hij buigt zich naar Preda om samen te zingen en tegen het einde draait hij zijn hand niet om voor een soort rap, iets waarin ook Preda en Laki bedreven blijken te zijn. Niets is dit gezelschap te gek.
Op het festival werd al duidelijk dat dit een goede groep muzikanten is, nu ze vaker samengespeeld hebben zijn ze nog meer een hecht gezelschap geworden, waarin de muzikanten elkaar ontspannen de ruimte geven. Ondertussen komt er veel werk voorbij van de cd, ze beginnen gelijk dynamisch en vol energie met de openingstrack Oas Rumba, Preda verklaart dan dat ze een beetje moe zijn, maar het spektakel wordt beslist niet minder. In de Paradox kunnen we genieten van de mooie subtilitieiten in de arrangementen, en wordt Crocodilos Canilos nog meer uitgesponnen, met Mocanas in de hoofdrol als heuse volkszanger. Michael Jackson is niet erg geliefd bij de toehoorders, maar de aan hem gewijde hora gaat erin als koek. Uiteindelijk krijgt elke muzikant zijn kans om te soleren op de voorgrond, naast de al genoemde instrumenten zien we veelzijdig fluiten- en saxwerk van Cezar Cazanoi, een gevoelige trombone van Marian Masik, het bevallige trompetspel van Raya Hadjieva, die hier en daar ook nog de gaita laat horen, en een groovende bas van Andor Horvath.
Uiteraard komt er een toegift na een staande ovatie, Djelem Djelem mag niet ontbreken op zo'n avond, maar dat is niet genoeg. Een volle Paradox klapt, fluit en joelt om een tweede bis, met nogmaals een staande ovatie. Daar kunnen de muzikanten geen nee tegen zeggen en ze pakken graag nog eens hun instrumenten op.
Op 29 mei 2011 is er weer een Gipsy Festival in de Interpolistuin in Tilburg, voor meer informatie, of om de cd van Marius Preda's Unknown Allstars te bestellen, kijk op: www.gipsyfestival.nl.