In 2008 was op Folkwoods een balfolk bigband te zien: Groef. Guy Roelofs had dit idee bij een biertje met organisator Tinus Kanters geopperd en die liet al snel weten dat ze geboekt waren op het festival. Logisch dus dat Kanters vanmiddag bij de presentatie van de cd Des Avonds In Klein Maneschijn in Breda het eerste exemplaar mocht ontvangen.
Het geluid is goed in de Mezz in Breda, Groef klinkt hechter dan op Folkwoods in 2008. Dat zal vast te maken hebben met de compactere samenstelling. Van de 13-koppige formatie die op het festival te zien was zijn op de cd en deze middag alleen Jenny van Diggelen (fluiten), Arjan van Tricht (toetsen) en Jiroh Matulessy (drums, percussie) te horen. En Guy Roelofs zelf natuurlijk (vanmiddag alleen op bouzouki te horen, op de cd ook op viool, keyboards en nyckelharpa), hij vertelt me dat hij bij de cd gekozen heeft voor minder mensen, omdat dat toch iets gemakkelijker te arrangeren is. Daarvoor heeft hij bovendien enkele uitstekende muzikanten en drie zangeressen benaderd. De stemmen komen van Evelien Smits, Kristien Segers en Nele Martens en we zien Raquel Gigot (accordeon) en Rudy Velghe (viool en nyckelharpa), beiden van de Belgische groep Orion en op platen van diverse collega's te horen als gastmuzikant. Tenslotte is bassist Martin Vermeer toegevoegd, die ervaring heeft met o.a. country-rock, coverbandjes en singer-songwritermuziek.
Na het optreden op Folkwoods wilde Roelofs ook een cd maken met deze muziek. "Muzikanten zijn dromers," zo krijgen we vanmiddag in de Mezz van hem te horen. Hij zit al jaren in de muziek en heeft al verschillende ideeën telkens weer vol enthousiasme om weten te zetten in een concreet project. Zo waren er o.a. Cadans Der Getouwen (weefliederen) en De Manuscripten (muziek uit oude Nederlandse liedboeken). Die projecten hebben met elkaar gemeen dat ze volksmuziek combineren met moderne invloeden. Ook bij Groef is dat het geval, er komen loops uit de computer, pop en dance worden in de deunen verweven. Deze middag is er zelfs iets extra's, de aangekondigde verrassing blijkt te bestaan uit een jonge gast met een hip hoedje, genaamd Stijn, die de groep ergens halverwege de presentatie al rappend voorstelt. De muzikanten spelen daarbij elk hun solo, zodat een crossover ontstaat tussen folk en hiphop, die wat mij betreft best een vervolg zou mogen krijgen.
Zijn woorden zijn niet altijd even goed te verstaan, maar dat de bezieler van dit project bezig is met toffe volksmuziek krijgen we luid en duidelijk mee. Het zorgt voor een aanstekelijk intermezzo in de set, die naast de al genoemde computerloops (die overigens goed in het karakter van de muziek passen en nergens opdringerig klinken) veel folkrock elementen bevat en enkele klassieke liedjes, Jan Mijne Man, Mitte Confitte en De Zwarte Ruiter (waarvan de eerste zin de titel leverde voor de cd), met fijne heldere samenzang van de drie damesstemmen. Tijdens het optreden op Folkwoods had een nummer nog geen naam en werd ter plekke een prijsvraag uitgeschreven. De simpele doch doeltreffende oplossing werd geleverd door Justus: Wals In De Woods. De titels van de nummers zijn vaak geïnspireerd door alledaagse belevenissen, een muizenplaag wordt vereeuwigd in een set bourrées, en het dochtertje van Raquel Gigot en Rudy Velghe wordt helemaal verlegen als vermeld wordt dat zij naamgeeefster is van een stel scottischen.
De zaal is aardig gevuld met vooral luisteraars. Er is genoeg afwisseling in de muziek, mede door de gezongen nummers. Bovendien is er ook niet heel veel ruimte om te dansen, maar die wordt wel volledig benut. Een jig is namelijk ook in een rij achter elkaar te doen en als iedereen een beetje inschikt gaat het met de cercle ook wel goed.
Uiteraard kan Des Avonds In Klein Maneschijn na afloop aangeschaft worden en vindt de schijf zijn weg naar heel wat liefhebbers. Zo krijgt een idee dat geopperd werd bij een biertje nog een flink staartje...
Website Groef: www.groef.eu