Met rustige stem in Vlaamse tongval vertelt Wouter Vandenabeele over Marcel, de wetenschapper die vissen bestudeert en de wereld rondreist. Ergens smelt het verhaal samen met dat van Olla Vogala, het ensemble dat deze middag het publiek in de Tilburgse Paradox meevoert op een muzikale wereldreis.
Olla Vogala is een orkest dat op zijn grootst uit zo'n 20 muzikanten bestaat, maar niet altijd in dezelfde samenstelling speelt. Deze middag waren er vijf: frontman Wouter Vandenabeele op viool, Anne Niepold als immer expressief op accordeon, Luc Vanden Bosch deed uitstekend percussiewerk en Joris Vanvinckenroye wist het geheel prima in te kleuren met zijn contrabas. Soetkin Baptist nam de zang voor haar rekening. Op de cd Marcel komen er nog blazers bij en wat uitgebreidere arrangementen, het optreden is wat bescheidener van opzet. Dat maakt de wereldreis wat intiemer, maar minstens zo boeiend. In februari waren drie van de vier muzikanten ook al te horen in het Folkcafé in de Paradox, met Eléonor. Anne Niepold ging net als toen zo op in haar spel dat het microfoontje van haar accordeon viel, er kwam nu zelfs duct tape aan te pas om het weer vast te zetten. Telkens weer weet deze dame me te verbazen met haar energieke spel, waarbij ze haar hele lichaam gebruikt om haar instrument te bespelen.
Er worden een paar stukken gespeeld van Chansons Sans Paroles, een solo album van Wouter Vandenabeele, maar de rode draad is afkomstig van Marcel. Het verhaal van de wetenschapper wordt verteld, maar het gaat ook over de avontuurlijke reizen naar gebieden waar nieuwe ontdekkingen gedaan worden. De muziek reist mee, er wordt in het Nederlands, Frans en Portugees gezongen, Soetkin Baptist heeft een heerlijke, ietwat donkere stem, waarmee ze soepel schakelt. Een Afrikaanse reis wordt met gemak in het repertoire ingepast, een lied (in het Zulu) komt uit het eerdere Hadzidakis-project van Vandenabeele maar geeft net zo goed een illustratie van het leven van Marcel, of is het toch van de veelzijdigheid van Olla Vogala en Vandenabeele in het bijzonder? Overigens staat de volgende trip alweer op stapel, naar Istanbul dit keer, Vandenabeele vertrekt morgen. Later volgen ook nog o.a. Portugal en Oeganda, zie ik in de agenda op zijn website. Overal zal hij andere mensen ontmoeten, andere indrukken opdoen en deze ongetwijfeld weer in toekomstige muziek verwerken.
De sfeer is gemoedelijk, de muzikanten delen elkaar wat verbale plaagstootjes uit, er worden verhalen verteld over een Afrikaanse mama en een Engelse jongedame in een vliegtuig en er wordt ons een Grieks etentje aangeraden. Eigenlijk is dat niet eens zo'n gek idee, besluiten we na afloop, en we laten ons het eten goed smaken, terwijl we de virtuoze klanken van Olla Vogala rustig laten bezinken.
En zo komt er een einde aan een mooi seizoen Folkcafé's in de Paradox, waarin onze zuiderburen goed vertegenwoordigd waren met uitstekende uitvoeringen van Snaarmaarwaar, Eléonor, Tricycle (dat er stond in het kader van Accordeonslag en waarover ik zeer enthousiaste reacties hoorde) en tenslotte Olla Vogala. Programmeur Albert Siebelink heeft duidelijk een neus voor goede muziek, en die hoeft helemaal niet van ver te komen. Ben benieuwd wat hij volgend seizoen voor ons in petto heeft.
Meer foto's staan hier.