Bij mijn platenboer staat altijd muziek op. Jan draait de nieuwste cd's, omdat hij er zelf ook benieuwd naar is. Mij vallen serene maar ook spannende klanken op, iets als Bright Eyes, Ray LaMontagne of Sufjan Stevens. Ik vraag wat het is.
Jan wijst op Christof die naast me staat en zegt "Hij heeft ‘m net een week in huis gehad". Christof knikt enthousiast. Hij is een jonge gast die zelf in het newfolk bandje Autumn Sun zingt. Hij vertelt dat hij over een paar dagen op de bonnefooi naar Ierland vertrekt. Gitaar mee. Voor een half jaartje. Een vriend heeft de cd al besteld om ‘m ook een weekje te huren. Dus moet ik nog even geduld hebben.
Als ik twee weken later het bewuste album ophaal, vertelt de platenboer over een mailtje van Christof. Als straatmuzikant had-ie in Galway 50 euro gevangen, en dat in een paar uurtjes tijd. Makkelijk verdiend. Toch heeft hij nu een job in een restaurant. Want de Ierse westkust is in november guur, nat en kil.
Daar weet ik alles van. In de jaren negentig merkte ik in Kilkee dat dat ook al voor september gold. In de vroege schemering, lekker aan een glas whiskey, droomde ik toen weg bij ‘November Rain' van Sean Tyrrel. Een pracht-nummer van deze muzikant uit Galway. Ik haal ‘t in donkere tijden nog wel eens tevoorschijn.
Nu droom ik thuis bij ‘Blasts of Holy Birth' van Lewis & Clarke, het album dat Christof adviseerde. Buiten zwiept de eerste novemberstorm de takken tegen het raam. Net als destijds staart de ouwe Bushmills me verleidelijk aan. Ook de sound stemt me rozig.
De Post-Folk en Neo-Barok van Lou Rogai, zo heet de singer-songwriter achter Lewis & Clarke, mag zich dan relaxed omrollen als een lome beer, ook hier moet je steeds beducht zijn op een plotse uithaal als van een scherpe klauw. Gibson-feedback, andere effecten en onverwachte percussie leggen namelijk een spannend vernis-laagje over een cellowarm aangelegde bedding waarin verstilde zang - met iets van Simon & Carfunkel en Josh Ritter - zich mag wentelen. Zak rustig weg bij pianomelancholie, vervormd wandelende slides en verleidende violen. Je rug wordt steeds weer gerecht door pregnante harpklanken, sprankelende nylon snaren, banjo's, tromgeroffel, of zelfs steeldrum.
Als Lou Rogai het onverhoopt niet redt kan-ie nog altijd vanuit de bergen van het Amerikaanse Pennsylvania afzakken naar het Ierse Galway. Gegarandeerd snel beursgenoteerd, na een leven als straatmuzikant in de plaatselijke Highstreet met z'n onafgebroken rij pubs, waar 's ochtends al vanaf half elf de muziek regeert.
Henk
PS:
Muziek van Autumn Sun kun je beluisteren op www.myspace.com/autumnsunmusic.
Beluister ondermeer ‘November Rain' van Sean Tyrrel, dat verscheen op het album Cry of a Dreamer (Hannibal HNCD1391) op: fearlessmanagers.com/seantyrrell/lyrics.htm.
De helft van de nummers van het album Blasts of Holy Birth van Lewis & Clarke (La Société Expéditionnaire) kun je beluisteren op: www.myspace.com/lewisclarke.