Folk in de Wâlden dat dit jaar zijn tweede editie beleefde op het schitterende landgoed Stania State in het Friese Oenkerk kreeg op deze site een enthousiaste recensie. Mirjam Adriaans had het over puur luisterplezier. (zie hier). Maar in diezelfde recensie stond de onrustbarende vaststelling dat de publieke belangstelling niet meeviel. Ik hoorde zelfs dat er minder mensen waren geweest dan tijdens de eerste editie. Met lood in de schoenen ben ik gaan informeren bij de organisatoren. Freek Nijland en Sido Martens heb ik gemaild. En dit waren hun droevig stemmende reacties:
Freek Nijland:
... Jammer dat je er niet was. We hebben in elk geval besloten dat het festival 'in deze vorm' niet doorgaat. Wat dan wel, is nog geheel onbekend. We bereiken nu in het hoge noorden een publiek tussen 300 en 400 mensen. Daarmee kan een dergelijk festival niet uit. De bezoekers waren ook nu weer vreselijk enthousiast over het gebodene. Dat is op zich stimulerend, maar als er te weinig mensen komen, dan is dat toch teleurstellend. We hebben in elk geval twee jaar een mooi gevarieerd festival georganiseerd en dat is op zich ook wat waard...
Uit de reactie van mede-organisator Sido Martens blijkt al evenzeer diepe teleurstelling:
..."Er waren zo'n 70 mensen minder dan vorig jaar. Helaas is er blijkbaar toch een te kleine groep liefhebbers. Bovendien kiezen we voor kwaliteit op elk gebied, niet alleen qua programmering maar zeker ook wat locatie, voorzieningen, geluid etc. betreft. Dat kost gewoon flink wat geld, vraag maar aan Tinus Kanters. Zo kan het beslist niet uit, doodzonde. Het festival is te kleinschalig om een grote sponsor te interesseren en ook de subsidie-verstrekkers zijn niet echt genereus (behalve dan richting Oerol (150.000 euro) en het Frysk Festival waar geloof ik een paar ton in wordt gestoken door de provincie)...
Shit...
Waar ik ook van baal is dat ik het folky Oerol-project ‘Time Project' aan me voorbij heb moeten laten gaan. Gek dat er nauwelijks publiciteit omheen geweest is. Toen ik twee maanden geleden voor het eerst het Oerol-programma onder ogen kreeg viel mijn oog meteen op een van de vier folkbands die onderdeel uitmaakten van ‘Time Project', de Zweedse band Snö.
De Oerol-info vertelde dat Snö bestond uit muzikanten van de Zweedse bands Hedningarna, Garmarna en Boot. Waauw. Door mijn hoofd spookte onmiddellijk de avantgardistische draailiersound van het gewaagde folkalbum Hurdy Gurdy (zie recensie hier) dat de twee draailierspelers Stefan Brisland Ferner (Garmarna) en Totte Mattsson (Hedningarna, Boot) twee jaar geleden maakten. En ja hoor, toen ik op Myspace het plekje van Snö vond (zie www.myspace.com/snowfolk) kon ik er een nummer van Hurdy Gurdy beluisteren. De twee draailierspelers zitten namelijk ook samen in Snö, samen met Boot-percussionist Samuel Andersson en Anders Norudde die in Hedningarna viool, doedelzak, nickelharpa en fluit bespeelt.
Naast Snö maakten van het Time Project deel uit: zigeunergroep Mitsoura uit Hongarije, Palyrria uit Griekenland en Familha Artus uit de Zuid-Franse streek Occitanië. De Oostenrijkse componist/draailierist en projectleider Matthias Loibner zei vantevoren: `We proberen de tijd stil te laten staan, of in ieder geval uit elkaar te trekken.' De mix van folk en techno ging exact een uur duren. Het werd elke avond op het tiendaags Oerol-festival uitgevoerd. Bij de opzwepende mengeling van loops, draailieren, doedelzakken en harpen, werden videobeelden worden vertoond, gemaakt door de Duitse kunstenares Ania Harre.
Ik heb internet afgestruind om te kijken hoe het is uitgepakt. Op de site van het Brabants Dagblad las ik een verslag van Joost Goutziers. Hij schrijft ondermeer: ...De verbazingwekkend knap getimede muziekvoorstelling 'Time Project' van de Oostenrijkse componist Matthias Loibner was een van de meest opvallende grote locatieproducties op Oerol. Op het Geitenpark op Terschelling was het publiek omringd door vier podia en videoschermen. Op elk podium speelde een folkband: Snö uit Zweden, Familha Artús uit Frankrijk, Mitsoura uit Hongarije en het Griekse Palyrria. De bands wisselden elkaar af en alsmaar sneller ging de compositie in het rond. Net als de hoofden van het publiek. Een enkele keer speelde een band slechts één akkoord, waarna de buren op het volgende podium het stokje overnamen. De muziek van de afzonderlijke bands smolt prachtig samen, maar met behoud van hun eigen geluid...
Andere links:
- Foto's op www.volkskrantblog.nl/bericht/207376
- Het Oeroljournaal over het Time Project op YouTube.
- Korte fragmenten op youtube
www.youtube.com/watch?v=pfejy6ijX0k
www.youtube.com/watch?v=8t1i-7Y9sUA
- Beschrijving en foto's van Mieke Kreunen op cultuurpodium.nl
- Beschrijving René van Veen en foto's van Willem Sluyterman van Loo op deadline.nl
- NRC podcast met live-muziek van Lucky Fonz III en interview met Jos Thie en Matthias Loibner over Time Projec:
Uiteindelijk hoop ik dat er van dit Time Project een mooi album uitkomt. Het project wordt eerst ook nog eens enkele avonden uitgevoerd op het Strada-festival in het Oostenrijkse Graz in de eerste week van augustus.
Henk