Linda Thompson: Hoe ambitieus
kun je in de folk eigenlijk zijn?
Linda Thompson, die onlangs een onweerstaanbare come-back beleefde met haar cd Fashionably Late (zie cd-recensies) komt in de nieuwe Oor uitvoerig aan het woord. Tegen Geert Hendrickx verhaalt ze ondermeer over hoe ze ooit geïnteresseerd raakte in folkmuziek, over haar vriendschap met Sandy Denny en natuurlijk over haar stemproblemen, die hoe langer hoe erger werden na de echtscheiding van Richard Thompson in de jaren zeventig. Bij de opnames van haar tweede solo-album 'kwam er geen fatsoenlijke noot meer uit mijn keel', herinnert ze zich. Enkele citaten uit het interview:
…"Ik zag ook geen enkel perspectief meer in mijn verdere carrière, waarbij ik al helemaal niet tegen het idee kon om tot in lengte van dagen in folkclubs te moeten staan. Men heeft mij wel eens gebrek aan ambitie verweten, wat goed beschouwd echt nergens op slaat, want hoe ambitieus kun je in de folkwereld nu eigenlijk zijn? In zekere zin heb ik me altijd beschouwd als een amateur in de ware zin des woords. Ik moest het leuk vinden om het te willen doen. En op dat moment vond ik het mooi geweest en bovendien geen hond zou me missen"…
…"Thuis ben ik opgegroeid met Frank Sinatra, Bing Crosby en Hank Williams, want de generatie van mijn ouders zwoer bij alles wat uit Amerika kwam, terwijl ze niets moesten hebben van traditionele Britse muziek. Zodoende raakte ik er ook pas via een omweg in geïnteresseerd, vooral dankzij mensen als Phil Ochs, Tom Paxton en natuurlijk Bob Dylan. Ik kon geen genoeg krijgen van die overgeleverde ballades van soms wel tientallen coupletten lang. Het zijn fascinerende verhalen met een duistere sfeer en een bijna mystiek karakter, waarin ik tot op de dag van vandaag de nodige inspiratie vind. Meer dan ooit zelfs, omdat ik als vijftigplusser toch moeilijk over allerlei onbenullige liefdesperikelen kan gaan zitten schrijven"…
…In een komiek gaat vaak een mistroostig persoon schuil, maar bij mij is juist het omgekeerde het geval: ik ben zwaarmoedig in mijn muziek, daar komt de donkere kant van mij pas aan het licht. Zo blijf ik met mezelf in balans. Alleen daarom al moest ik vroeg of laat wel weer gaan zingen"…
www.oor.nl