CDs
Thirteen Cities van Richmond Fontaine het ontdekken waard
René Megens in Oor:
...Ook nu komt tekstschrijver/componist Willy Vlautin, gezegend met een weemoedstem en een waardige opvolger van Townes Van Zandt, met personen die het slecht getroffen hebben. Onder meer een bedrogen illegaal, een tienerhoertje en eenzame nachtbraker duiken op in suggestieve teksten, waarmee de luisteraar in zijn hoofd zelf een boeiende roadmovie kan maken.
De muziek is behulpzaam. Vlautin c.s. namen het album op in Tucson met lokale musici als Howe Gelb, Joey Burns en Nick Luca. Richmond Fontaine levert lome sfeernummers af als Intro/The Border alsmede alt.countrynummers als het Dylaneske I Fell Into Painting Houses In Phoenix, Arizona en een uitbundiger lied als Moving Back Home#2. Dit Mexicana-nummer met trompetsolo had van Calexico kunnen zijn. Met Thirteen Cities heeft Richmond Fontaine wederom aangetoond een van de interessantste Amerikaanse bands van dit decennium te zijn. Binnenkort in Nederland. Gaat dat zien!...
Peter Vantyghem in De Standaard:
...Voor zijn zevende album vroeg Willy Vlautin, zanger en songschrijver van Richmond Fontaine, hulp aan Howe Gelb en Calexico. Die connectie ligt voor de hand, want deze band uit Oregon maakt ,,americana'', van het meer spirituele soort. Het is ook een veelbelovende samenwerking, want zo kan de groep zijn countryrock toetsen aan nieuwe ideeën.
In de meeste songs staat een verdrukt, eenzaam mens alleen in een weidse soundscape: een symbool voor het lot van de mens, dat Vlautin uitwerkt in allerlei concrete situaties - de man is ook auteur. We horen ijle gitaren en doffe zoemtonen, U2-drums en een krassende stem: intimiteit wordt hier kosmisch uitgewerkt. (...) De plaat werd opgenomen in Tucson, Arizona, de ontstaansgrond van heel wat goeie platen. Maar Richmond Fontaine is grillig genoeg om zelfs daar uit de band te springen. Deze band zoekt spiritualiteit in een droge, woestijnachtige omgeving. Meer dan in de songs zit de kracht in de sfeer en in de teksten, die naar John Steinbeck geuren. Thirteen cities is wat onevenwichtig, niet zo goed als zijn voorganger The Fitzgerald , maar zeker het ontdekken waard...