CDs
Olney live blijft hypnotiserend
Deze maand verschijnt het vierde live-album van David Olney op het SCR-label. Het repertoire op Lenora bestaat voor een groot deel uit materiaal van de twee studio-cd's The Wheel en Migration. Volgens Theo de Jong, die de plaat beluisterde voor het Vlaamse Freezine Mazzmusikas, blijkt opnieuw de hypnotiserende intensiteit van Olney op het podium. Hieronder enkele citaten:
...Olney blijft in de eerste plaats een podiumdier, en de geselecteerde concertuitvoeringen overtreffen stuk voor stuk ruimschoots de studioversies. Zo doet Speak Memory hier pas goed recht aan de spanning in de tweeslachtige confrontatie met onwelkome herinneringen, die toch met een zeker masochisme worden opgeroepen - obsessief, rancuneus en wanhopig, maar tegelijkertijd getekend door een verbeten luciditeit. (...) In My Lovely Assistant betoont de artiest zich weer eens een fascinerende acteur, als hij in de huid kruipt van een door zijn assistente afgewezen illusionist, die zijn pijn met grote inventiviteit en discipline verweeft in de speech voor het hooggeëerd publiek. Olney laat zijn ademloze gehoor subtiel in het ongewisse over de afloop van het drama. (...) Het epische Revolution tekent de wisseling van de seizoenen op plechtige, onheilspellende wijze, maar het maakt bovenal indruk door het slotcouplet, een waarschuwing van de kunstenaar die instinctief weet hoe gevaarlijk het is om op zijn lauweren te rusten...
...Olney had op beide tournees een tweede gitarist bij zich - respectievelijk Thomm Jutz en Marc ‘Sergio' Webb - maar deze heren schikken zich op prettig bescheiden wijze in de rol van begeleider. De troubadour zelf staat centraal, schreeuwt bij tijd en wijle moeiteloos de ramen uit de kozijnen, en staat anderzijds garant voor een nog altijd groeiende reeks van ballads, die tot de fraaiste in de Amerikaanse populaire muziek behoren. Hij brengt ze met een streling die in zijn gruizige stem steeds weer als een verrassing komt, en met de onnavolgbare autoriteit van de geboren performer...