CDs
Tunng ronduit ontwapenend
Sasha Vanderspeeten in De Standaard:
...De Britse en Amerikaanse folkmuziek beleefde de voorbije jaren een opvallende heropleving. Dat is te danken aan een schare excentrieke muzikanten die niet alleen wortels hebben in de hedendaagse rock en moderne elektronica, maar ook in de psychedelica uit de jaren zestig. Devendra Banhart, Cocorosie, Animal Collective, Faun Fables, Vetiver, Tom Brosseau: we gunnen hen een plekje op het festival van Dranouter, maar jammer genoeg worden hun wonderlijke platen te grillig bevonden door hardcore-folkies. Tunng is ook een van die buitenbeentjes. Het debuut van Mike Lindsay en Sam Genders, Mother's daughter... and other songs verbond zijdezachte akoestische gitaren met mysterieuze elektronische texturen en werd bejubeld door de muziekpers. Hun nieuwe plaat, Comments of the inner chorus, is even hartverwarmend en vindt een beter evenwicht tussen een romantische folkstijl en klikkende, ratelende of gemoedelijk ploppende elektronica. De songs putten uit het rijke Britse folkverleden (John Martyn, Nick Drake en The Incredible String Band zijn referenties) en krijgen een organische feeling dankzij het gebruik van harp, fluit, melodica en primitieve percussie (ze kloppen en tikken op schelpen, stenen en beenderen). Onder de huid van de liedjes siddert de elektronica, nu eens opvallend ritmisch, dan weer haast onhoorbaar, verborgen tussen de akoestische klanken. De thema's zijn macaber (de vermoorde geliefde die met weemoed aan haar moordenaar denkt) of surrealistisch-romantisch (een meisje dat door een vloek in een haas verandert). Ronduit ontwapenend...