CDs
Hyperactieve ritmes van Nijl-musici
Door Saskia Törnqvist in Het Parool:
...Voor wie Egyptische muziek vooral associeert met de verfijnde lyriek van van Oum Kalthoum, valt hun muziek misschien wat rauw op het dak. Deze tien Nijl-musici vertegenwoordigen met hun hyperactieve ritmes een heel andere sociale groepering. De meesten hebben een Roma-achtergrond, kregen hun liederen mondeling overgeleverd, en trekken er al generaties mee rond van jaarmarkt naar bruiloft. Hun poëzie wordt gekruid door Iraanse en Koerdische woorden; overblijfselen van de trektocht die hun voorouders eeuwen geleden westwaarts maakten. Sinds hun vorige cd hebben de oude Nijl-mannen een tweetal leden moeten begraven; die zijn vervangen door jongere muzikanten. Wel excelleert hier nog de oude Mustafa Abdel Aziz, bespeler van de arghul, een hoboachtig instrument dat gelijktijdig een bourdontoon en een melodie laat horen. Op track 4, waar een welkome adempauze wordt gemaakt bij een prachtige pulsloze inleiding, wedijvert zijn hartverscheurende spel met de dorstige zang van Ramadan Hassan. Zulke momenten hadden er meer moeten zijn op deze cd...