CDs
Vervolg op Le pas du chat noir
De Standaard:
...In de Arabische muziek dient de luit om de zang te begeleiden, en om tussen de gezongen passages in korte improvisaties (,,taqsims'') te verzorgen. Brahem heeft die korte tussenstukken als vertrekpunt genomen om er een soort kamerjazz van te maken, die hij op zijn verschillende albums met andere instrumenten verder uitbouwt. Op zijn vorige plaat Le pas du chat noir bereikte hij een hoogtepunt. Met dat album bereikte hij ook een groot publiek.
Op Le voyage de Sahar gaan Brahem, de pianist François Couturier en de accordeonist Jean-Louis Matinier verder op de ingeslagen weg. Ze hebben samen veel concerten gespeeld in de hele wereld en verfijnen hun samenspel nog. De dertien, voor het merendeel nieuwe stukken ademen een enorme rust uit. Couturier doet soms een beetje denken aan Eric Satie: doorheen zijn mijmerende spel trekt Matiniers accordeon streepjes die soms verwijzen naar de musette, heel soms naar de tango. De meeste stukken zijn traag, waardoor de enkele versnellingen even welkom zijn als windstoten in de Sahara.
De luit vormt met haar diepere tonen bijna een tegengewicht. Brahem speelt zoals gewoonlijk heel bedachtzaam en spiritueel. Hij slaat geen noot te veel aan en lijkt zijn instrument soms als een piano aan te pakken. Soms zingt Anouar Brahem mee met zijn eigen spel. Dat is niet zijn sterke punt, maar het vergroot het intimistische karakter van de muziek nog. Le voyage de Sahar ontroert. Zeer eigentijdse muziek...