Electric President - idem - Morr Music / Konkurrent
Willem Jongeneelen in BN/De Stem:
...Bijna ongemerkt is er de laatste paar jaar een nieuw muziekgenre ontstaan. Omdat er nog geen officiële benaming voor bestaat (zal er wellicht ook wel nooit van komen) duiken er steeds andere pogingen op om deze muziek te omschrijven: folktronica, indietronica, laptopsongs, digitale akoestica. Ze snijden allemaal hout. Omdat de muziek uit akoestische, tere liedjes bestaat aangevuld met hypermoderne, elektronische kraakjes die rechtsreeks uit een laptop lijken te komen. De Amerikaanse twintigers die achter de naam Electric President schuilgaan zijn de Simon & Garfunkel van de 21e eeuw. Omdat ze songs schrijven die sterke melodieuze momenten kennen, veel melancholie bevatten, evenals mooie tweede stemmen en koortjes. Kortom ze ademen warmte en hoop uit, zijn zachtaardig van toon ondanks de oprecht aanwezige verbazing en/of verwondering over een aantal essentiële aspecten van het leven. En de muziek bevat naast die altijd aanwezige akoestische snaren en fraaie fluisterzang ook een surplus aan samples, kraakjes, beats en moeilijker te traceren bijgeluiden. 'Nick Drake meets Boards Of Canada' is een prima maar iets te voor de hand liggende omschrijving uit hun biografie. Ik zou er een kruising van Pinback, Sparklehorse, Tunng, The Postal Service en The Notwist van willen maken. Met een gitaar én een laptop bij een knetterend kampvuurtje in een kring op het strand. Mooi plaatje...