Subtiele verwijzingen naar
verleden door Boudewijn de Groot
Boudewijn de Groot - Het eiland in de verte - sacd, Universal
Hans Walraven in De Gelderlander:
Het is een indrukwekkend hoofdstuk dat hier wordt afgesloten: ...Boudewijn de Groot heeft op deze cd de laatste teksten van de in 2002 overleden Lennaert Nijgh op muziek gezet. Acht in totaal. De andere zijn van de hand van onder meer Freek de Jonge, Jan Rot en de zanger zelf. Zonder hen te kort te doen, Nijghs teksten blijven een klasse apart die de beste melodieën in Boudewijn de Groot naar boven haalt. (...) Er zijn talloze subtiele verwijzingen naar vier decennia muziek : het intro van De vondeling van Ameland (een van de hoogtepunten op de cd) is een kopie van dat van Zonder vrienden kan ik niet; De ballade van de onsterfelijkheid knipoogt vrolijk naar Het land van Maas en Waal....
Gijsbert Kamer in de Volkskrant:
...opnieuw verbijstert de bijna 60-jarige zanger met zijn onnavolgbare heldere dictie. Niemand kan zo natuurlijk, verstaanbaar en mooi in het Nederlands zingen als hij. Mooie teksten ook weer, maar muzikaal had het allemaal wat spanneneder gemogen (...) Heel mooi, maar toch een beetje saai...
Kaizers: Van hoempa tot romantiek
Kaizers Ørchestra - Evig Pint - Farmen/Bertus
Maaike Borst in de Provinciale Zeeuwse Courant:
...Het gasmasker op het hoesje van Evig Pint is het bekende handelsmerk van Kaizers Ørchestra. (...) Cd's van rasechte live†bands zijn vaak gedoemd tegen te vallen, maar Kaizers Ørchestra blijft fier overeind. De Noorstalige zigeunermuziek met een hoorbare tic van de late Tom Waits is ook in de huiskamer aanstekelijk. De afwisseling tussen de hoempastampers kan niet helemaal voorkomen dat het kunstje bekend klinkt - een valkuil die bij Kaizers Ørchestra ook live dreigt. Maar Kaizers Ørchestra opent nieuwe deuren, vooral met de bezwerende en dromerige afsluiter 'Drùm Hardt (Requiem part 1)'. Als het gasmasker af gaat, verschijnt kwetsbare romantiek...
The Shins: Kleinood voor het leven
The Shins - Chutes Too Narrow - SubPop/De Konkurrent
Theo Hakkert in Dagblad Tubantia/Twensche Courant:
...The Shins: Oorstrelende zang van ene James Russel Mercer, die ook alles schreef en gitaar speelt. In zijn band ook een Indiaan en een Peruviaan, komt daar deze prettige licht-excentrieke sound vandaan? Je hoort echo's van psychedelica uit de jaren zestig (...) Subtiel geplaatste twang, verraderlijk simplistische folk , beetje Beatles en Beach Boys uiteraard. Piekfijnproevers weten genoeg. Dit is een kleinood voor het leven...