CDs

Journalist Theo Hakkert beluisterde nieuwe albums van Richard Thompson en Bruce Cockburn. Het vreemde is dat het beide instrumentale cd's zijn. In Dagblad Tubantia/Twensche Courant schrijft Hakkert: "Van dat waarover niet kan worden gesproken moet men zwijgen. Vond Ludwig Wittgenstein. Maar dat twee van de meest uitgesproken singer-songwriters op hun nieuwe cd's niet zingen, dat is toch raar". Richard Thompson - Grizzly Man. Bruce Cockburn - Speechless. Beide op Cooking Vinyl/Bertus.

...Nog vrij kort nadat Richard Thompson een ieder verraste met zijn Front Porch Ballads, vol songs die hem na de bouw van een thuisstudio zo uit de mouw rolden, levert hij met Grizzly Man een instrumentale cd af. Alles wordt verklaard door het feit dat het een soundtrack is, bij de gelijknamige nieuwe film van Werner Herzog. Nu is Thompson een meer dan uitstekende gitarist, maar het blijft toch muziek bij beeld dat er niet bij zit.
Raadselachtiger is waarom Bruce Cockburn een instrumentale cd heeft gemaakt. Van een geëngageerde singer-songwriter zou je in deze tijden een mening verwachten. Maar wellicht vond hij zijn album uit 2003, You've Never Seen Anything, met alle engagement, zorg en woede even genoeg en wilde hij gewoon eens vijftien mopjes gitaar spelen. Voor het plezier en de fun. Waarom ook niet?
Niet schrikken wanneer aan het eind van Thompsons cd toch een stem klinkt. Don Edwards zingt ‘Coyotes'....