Ongrijpbaar, uniek en boeiend
Ambrozijn - Botsjeribo - Kloef Music LCM 100055
Het Vlaamse dagblad De Standaard:
…Op Botsjeribo slaat Ambrozijn een nieuwe weg in. De warme, wat archaïsche zanger Ludo Van Deau is vertrokken en Tom Theuns heeft zijn plaats ingenomen. Theuns is daarmee niet aan zijn proefstuk toe en dat is te horen: hij heeft een warme bariton, met een wat nasale inslag, waarmee hij zowel kan strelen als snijden. Maar vooral zingt hij in het Engels, wat Ambrozijn nog het meest anders laat klinken. (…) Er staan enkele prachtsongs op deze plaat, die alweer voluit profijt haalt uit het heel intense en hechte samenspel. (…) Vooral ,,The days in Robin's house'' laat horen dat Ambrozijn volstrekt uniek blijkt: ergens tussen folk, lofi, hedendaagse muziek en wellicht wat exotische invloeden vindt de groep haar eigen unieke weg. (…) De verandering in taal en stemkleur zorgt voor een andere sfeer. Theuns' songs sluiten uiteindelijk aan bij Britse folk, maar ook bij alternatieve rock, en op een bepaalde manier lijkt Ambrozijn hiermee aan te sluiten bij Antwerpse bands als dEUS. Maar tegelijk dendert dan toch weer zo'n ,,Moving Cloud'' voorbij. Er staat ook wat ,,gewoon'' werk op het album, maar vooral blijft Ambrozijn ongrijpbaar, in een boeiend nieuw hoofdstuk…
Indrukwekkende eersteling
Pauline Scanlon - Red Colour Sun - Daisy Disc
Tom Tacken in het Brabants Dagblad:
…Ze is 24 jaar pas en heeft met Red Colour Sun haar indrukwekkende eersteling afgeleverd. Kieskeurig in haar selectie van materiaal - van een bekende traditonal als 'Sally free and easy' tot Don McLean's 'And I love you so' -, blijft ze haar ingetogen benadering trouw. Ze vermijdt de rauwe randjes van Sinéad O'Connor, maar graaft dieper dan Mary Black doet naar de kern van een lied. Zo'n lied van Pauline Scanlon is, in haar eigen woorden, 'een illustratie en reflectie van waar ik vandaan kom, van waar ik nu ben en van waar ik naartoe ga'. En ver zal die stem haar brengen…
Te beleefd opgenomen
Jesse Malin - The heat - One Little Indian / Konkurrent
Vlaams Dagblad De Standaard:
…Om even goed als The Boss te worden, moet Malin toch nog wat meer spinazie eten. The heat staat vol met authentiek aandoende grootstadsverhalen en herkenbare Amerikaanse folk- en bluesrock, maar mist een spanningsboog. Dat Malin dezelfde muzikale invloeden koestert als zijn maatje Ryan Adams, mag niet verwonderen. In zijn New Yorkse vertelsels hoor je Paul Westerberg (,,Mona Lisa'' had van The Replacements kunnen zijn) en Joe Strummer de boventoon voeren, terwijl in de akoestische songs de jaren-zeventig-Springsteen de belangrijkste referentie blijft. Het is een raadsel waarom deze doorwrochte liedjes zo beleefd werden opgenomen. Malin deed een hoop van het productiewerk zelf, af en toe bijgestaan door vrienden zoals Ryan Adams, Pete Yorn en Tommy Stinson. En zeg nu zelf: als deze heren al niet weten hoe je de livesensatie naar cd moet vertalen, moet je toch even de wenkbrauwen fronsen….