Theo Hakkert in Dagblad Tubantia/Twensche Courant:
...Het schijnt dat zijn cd 'Stripping Cane' al in september is uitgekomen. Op zich een kleine schande dat niemand zich voor dit album heeft ingezet, maar de muziek is tijdloos, dus wat maakt het uit? Wellicht werd de lauwe reactie veroorzaakt doordat die muziek niet kan kiezen tussen folk en country.
Jeffrey Foucault stamt uit Wisconsin. Schaar hem maar in het rijtje met John Prine en Guy Clark. In Foucaults donkerste momenten waart zelfs de geest van Townes Van Zandt in de liedjes rond. Zo doet het intens treurige ‘Doubletree' denken aan Van Zandts donkerste song, ‘Marie'. Niet de vrolijkste Frans, deze Amerikaan. Maar zo hoort het. Zelfs van John Fogerty's ‘Lodi' weet hij een donkere versie te maken. Diep en droef schaart ons gemoed zich rond zijn tokkelend bespeelde gitaar en noodlotsstem. ‘God alone will call a rose a rose', zingt hij. Het zij zo, wat een pracht!...